zobacz takze: [Spotkanie Rady ...] [The New ...]

W okresie mojej młodości naukowej marzyłem o podjęciu inicjatywy powołania do życia pedagogicznego czasopisma o zasięgu międzynarodowym, jednak ówczesny czas zdecydowanie temu nie sprzyjał. Jednakże, nawet w miarę tamtych możliwości, nawiązywałem współpracę z czasopismami naukowymi w Anglii, Bułgarii,

dawnej Czechosłowacji, Japonii, w jednych i drugich Niemczech, Rosji, Rumunii, Szwecji i we Włoszech, wszędzie tam, gdzie ukazywały się moje artykuły i przekłady moich książek. Wspominam o tym, bo te moje działania uświadomiły mi, jak wielkie znaczenie miał w moim życiu ten kontakt z szerokim światem, jak sprzyjał optymalizacji starań o rozwój nauk o wychowaniu i o realizację uznanych ideałów edukacyjnych. Można przyjąć, że nasze czasopismo, którego powołanie uważam za wielką zasługę przedstawicieli trzech uniwersytetów, ułatwi pracownikom naukowym z wielu krajów prezentację własnych osiągnięć naukowych i konfrontowanie ich z osiągnięciami innych autorów. Jednak ze względu na wydawanie go w języku angielskim, zasięg tej wymiany może się zwielokrotnić.

Ciesząc się z obdarzenia mnie funkcją Honorowego Redaktora "The New Educational Review", pozwalam sobie żywić przekonanie, że to nowe czasopismo powstaje nie tylko po to, aby nauki o wychowaniu także w krajach Europy Środkowej miały swoją międzynarodową reprezentację, lecz przede wszystkim po to, aby mogło zabiegać o wysoki poziom edukacji w tych i w innych krajach.

Program tych zabiegów i starań będzie oczywiście sprawą samej Redakcji, pragnę jednak wyrazić nadzieję, że będzie on zorientowany na te zmiany w świecie, które zmuszają filozofów i pedagogów do przewartościowania dotychczasowych wzorców edukacji, do obrony humanistycznych wartości w edukacji szkolnej, m.in. przed panowaniem techniki nad człowiekiem, do pokonywania przeszkód dzielących ludzi ze względu na ich narodowość, status społeczny czy stan fizyczny.

Nowe czasy wymagają od pedagogów wielkiej troski o taką edukację intelektualną, jaka służy wyzwalaniu człowieka z ograniczeń zewnętrznych, jaka sprzyja pobudzaniu jego samodzielności, innowacyjności w jego działaniach oraz indywidualnej odpowiedzialności.

Trzeba by jeszcze dodać, że kształcenie rozumu nie może być celem samym w sobie, rozumem można przecież posługiwać się w dobrych i w złych sprawach. Dlatego też tak ważnym zadaniem edukacji staje się krzewienie mądrości, a więc sztuki dokonywania wyborów. Trafnych wtedy, gdy człowiek kieruje się rozumem przy pełnym respektowaniu takich fundamentalnych wartości, jak prawda, dobro, piękno czy sprawiedliwość. Cóż by jeszcze do tego dodać? Chyba to, że istotnym zadaniem nauk o wychowaniu w XXI wieku staje się poszukiwanie podstaw takiej pedagogiki, jaka sprzyjałaby przyzwyczajaniu wychowanków do tego, żeby od najwcześniejszych lat nauki sami chcieli i umieli się uczyć, a więc sami umieli pokonywać przeszkody w toku uczenia się i sami umieli wykonywać stawiane sobie zadania. Takie są marzenia i nadzieje, ale i życzenia starego Pedagoga dla Redakcji, całej Międzynarodowej Rady Naukowej oraz Autorów prac nadsyłanych z wielu krajów.

WINCENTY OKOŃ
Członek Rzeczywisty Polskiej Akademii Nauk
Honorowy Redaktor "The New Educational Review"

zobacz takze: [Spotkanie Rady ...] [The New ...]