7 października 2000 r. zmarł w Jastrzębiu Zdroju w wieku 65 lat nasz długoletni pracownik dydaktyczno – naukowy dr Władysław Jasiński, znany, wybitny specjalista od rehabilitacji i terapii dzieci z wczesnym porażeniem kory mózgowej. W zawodzie nauczyciela szkolnictwa specjalnego i pedagoga akademickiego przepracował łącznie 45 lat.

Drogi przyjacielu Władku!

Całe swoje życie zawodowe oddałeś dziecku niepełnosprawnemu, pracując od 1954 roku w Szkole Specjalnej w Jastrzębiu – Zdroju, w wojewódzkim Sanatorium Rehabilitacyjnym, w Instytucie Kształcenia Nauczycieli i Badań Oświatowych w Katowicach, w Uniwersytecie Śląskim na Wydziale Pedagogiki i Psychologii, jako adiunkt, a następnie starszy wykładowca – teoretyk i praktyk pedagogiki specjalnej. do ostatnich dni swojego życia współpracowałeś z Zespołem Szkól Specjalnych w Jastrzębiu – Zdroju. Pozostawiłeś po sobie kilka prac zwartych i ponad 30 artykułów, rozpraw i raportów z badań nad edukacją, rehabilitacją dzieci z wczesnym porażeniem mózgowym.

Osiągnąłeś w specjalnej pracy dydaktyczno – wychowawczej z dziećmi i nieletnimi duże sukcesy badawczo – naukowe i rezultaty w usprawnieniu ruchowym i umysłowym niepełnosprawnych jednostek.

Z Twoich osiągnięć naukowo – empirycznych korzystają do dziś nauczyciele szkół specjalnych, pracownicy dydaktyczno – naukowi Akademii Medycznej w Krakowie i Katowicach oraz Uniwersytetu Śląskiego.

Wychowałeś ponad 130 dyplomantów, magistrów z pedagogiki specjalnej, dokształciłeś blisko 200 nauczycieli – metodyków nauczania początkowego ze szkół specjalnych woj. katowickiego w latach 1974-1994. Zdobyłeś wysokie kwalifikacje zawodowe. Ukończyłeś z wyróżnieniem studia w Państwowym Instytucie Pedagogiki Specjalnej w Warszawie, pod kierunkiem prof. J. Doroszewskiej. Magisterium uzyskałeś w stopniu celującym u prof. J. Pietera wybitnego psychologa śląskiego, a doktorat u prof. H. Gąsiora w Uniwersytecie Śląskim. W ten sposób stałeś się pracownikiem badawczo – naukowym. Wszystkie Twoje prace są poświęcone eksperymentom specjalno – pedagogicznym w procesie zabiegów medycznych z dziećmi w wieku od 3. do 15. roku życia z wczesnym porażeniem mózgowym i upośledzeniem umysłowym. Wysoko oceniali Twoje eksperymenty rehabilitacyjne i terapeutyczne z dziećmi niepełnosprawnymi: prof. S. Grochmal z Akademii Medycznej w Krakowie, W. Dega z AM w Poznaniu, W. Chłopicki z AM Katowice, A. Hulek z Uniwersytetu Warszawskiego i inni: w Londynie, w Paryżu, Moskwie i Pradze. Posiadałeś wysoką wiedzę specjalistyczną z pedagogiki specjalnej, psychologii klinicznej, a także z neurologii. Wymagałeś wiele od siebie i od swych wychowanków, w tym również od studentów pedagogiki specjalnej. Pracowałeś nad habilitacją, ale niestety nie dane było Ci jej ukończyć z uwagi na przewlekłą ciężką chorobę.

Oddałeś serce dzieciom niepełnosprawnym, procesowi ich edukacji. Byłeś nauczycielem twórczym, kochającym swój zawód nauczycielski.

Drogi przyjacielu Władku!

Pozostaniesz Wielkim pedagogiem w naszej pamięci! Nigdy nie zapomnimy Ciebie, jako człowieka prawego, odpowiedzialnego i nadzwyczaj pracowitego na rzecz dziecka niepełnosprawnego. Nie szczędziłeś sil i zdrowia dla edukacji dzieci specjalnej troski. Często brakowało Ci czasu dla własnego odpoczynku i leczenia się, poświęcając się bez reszty powołaniu nauczycielskiemu. Będzie brakować nam Ciebie. Będziesz żył w naszej pamięci!

GRONO NAUCZYCIELI ZE SZKOLNICTWA SPECJALNEGO WOJ. ŚLĄSKIEGO, PRZYJACIELE, KOLEDZY, PRZEŁOŻENI I WSPÓŁPRACOWNICY Z KATEDRY PEDAGOGIKI SPOŁECZNEJ UNUIWERSYTETU ŚLĄSKIEGO