7 maja w "Benedyktynce" Biblioteki Śląskiej odbyła się promocja książki dr Izabeli Kaczmarzyk pt: "Adam Gdacjusz. Z dziejów kaznodziejstwa śląskiego". Rozprawa jest skróconą wersją pracy doktorskiej napisanej pod kierunkiem prof. dr. hab. Jana Malickiego. Jej publiczna obrona odbyła się dwa lata temu na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Śląskiego. Przedmiotem zainteresowania studium jest literacka spuścizna siedemnastowiecznego śląskiego kaznodziei i postyllografa.

- Choć nie jest to pierwsza książka o

Dziekan Wydziału Filologicznego prof. Piotr Wilczek nie potrafił oderwać się od pobieżnej chociaż lektury

Gdacjuszu, wydaje się, że ta pozycja zasługuje na miano pierwszej monografii. Poprzedni "Wybór pism" autorstwa Jana Zaręby i Henryka Borka nie traktował tak dogłębnie prac śląskiego autora. Dzięki naszej koleżance powstała monografia autora pomijanego do tej pory w historii literatury polskiej. A naszym zadaniem jako literaturoznawców jest przypominanie tego, co zapomniane i nieznane. To prawdziwa sztuka napisać rozprawę o autorze, o którym przeciętny czytelnik nie słyszał - stwierdził prof. Piotr Wilczek dziekan Wydziału Filologicznego Uniwersytetu Śląskiego. - Mamy nowego autora, który w końcu zobaczył światło dzienne dzięki pani Izabeli - dodał.

W czasie godzinnej prezentacji zgromadzeni goście z zaciekawieniem przeglądali karty rozprawy i z uwagą wsłuchiwali się słowa autorki - Ta książka to dług wdzięczności wobec moich rodziców, którzy zaszczepili mi miłość do śląskiej ziemi. Dzięki nim zainteresowałam się tą kulturą i śledziłam jej zawikłane losy. Chcę mówić o Śląsku, który tak faktycznie, nie jest jeszcze dobrze poznany. To moja ogromna życiowa pasja - wyznała na początku spotkania.

Pani Izabela bardzo przekonująco zachęcała do

Dr Aleksandra Pethe z Działu Promocji Biblioteki Śląskiej prezentuje najnowszą publikację Izabeli Kaczmarzyk

lektury swojej książki. Przytaczając odpowiednie fragmenty tekstu, odkrywała tajemnice, które później ciekawie komentowała. O człowieku bez twarzy (tak go nazwała, ponieważ Gdacjusz nie miał swojego portretu. Dopiero pod koniec XX wieku można było zobaczyć fizjonomię siedemnastowiecznego kaznodziei, dzięki współczesnemu artyście, który namalował domniemany wizerunek Ślązaka) opowiadała z pasją, którą chciała zaszczepić zebranym. - Gdacjusz był purystą językowym. Zaciekle śledził etymologie wyrazów. Zabawnie wytłumaczył pochodzenie słowa pycha - twierdził, że "pycha" pochodzi od pysznych ludzi, których wpycha się do piekła. Poza tym, chodząc po ziemskim padole, tworzył ponadczasowe sentencje o etosie pracy. Warto go czytać, ponieważ przyglądając się XVII-wiecznej kulturze, widzimy problemy, które nam, współczesnym nie są obce. Pomimo tylu stuleci wciąż jesteśmy tacy sami - stwierdziła.

Na zakończenie autorka otrzymała burzę oklasków i gratulacji. Na jej cześć wygłoszono peany - Pani Izabela znalazła złoty środek. Nie jest to typowa rozprawa naukowa - nie ma skomplikowanego języka i zbędnych zawiłości. Tekst czyta się wspaniale, co chwila zaskakuje czymś nowym - podsumowała pani Gabriela Ociepka z Działu Promocji i Publikacji Biblioteki Śląskiej, jedna z pierwszych czytelniczek książki. - Od dzisiaj zmienił się kanon. Będziemy mieli renesans Gdacjusza! - dopowiedział prof. Piotr Wilczek.

Zainteresowania naukowe pani doktor nauk

Zdeklarowani wielbiciele Gdacjusza: rodzice pani Izabeli, znajomi oraz córka Joanna

humanistycznych Izabeli Kaczmarzyk koncentrują się wokół problematyki literatury i kultury śląskiej, zwłaszcza dawnej. Tym zagadnieniom poświęciła dotychczasowe opublikowane artykuły, szkice naukowe i popularnonaukowe. Izabela Kaczmarzyk obecnie jest nauczycielką języka polskiego i wiedzy o kulturze w Zespole Szkół nr 10 w Zabrzu - Mikulczycach oraz prowadzi zajęcia dydaktyczne z Literatury Powszechnej na wydziale filologicznym Uniwersytetu Śląskiego w Zespole Szkół Wyższych w Rybniku.