W setną rocznicę urodzin Karla Raimunda Poppera, studenci należący do Koła Naukowego Filozofów zorganizowali konferencję naukową poświęconą jego filozofii. Pomysłodawcą był student czwartego roku filozofii Marcin Łazarz, któremu udało się zaprosić wybitnych specjalistów dziedziny filozofii nauki, jak również studentów zainteresowanych problematyką filozofii Poppera.

Konferencja odbyła się na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. W pierwszym dniu, 8 kwietnia, referaty wygłosili zaproszeni goście z Uniwersytetu Śląskiego i innych Uczelni w kraju. Między innymi:

• Prof. Dr Hab. Adam Grobler (Uniwersytet Jagielloński) " Czy falsyfikacjonizm jest zgodny z korespondencyjną teorią prawdy"
• Ks. Prof. Dr Hab. Stanisław Wszołek ( Papieska Akademia Teologiczna)
• Dr Artur Koterski ( Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej) " Zdania bazowe a protokoły".
• Ks. Dr Bogusław Wójcik ( Papieska Akademia Teologiczna) "Popperowski postulat trzech światów a naturalistyczna koncepcja umysłu"
• Doc. Dr Hab. Adolf Szołtysek (Uniwersytet Śląski) "Ontologia zdania".
• Dr Bogdan Ogrodnik (Uniwersytet Śląski) "W kierunku jedności przyrody. Rozważania na kanwie Popperowskiej koncepcji trzech światów".
• Dr Jan Bigaj " Przewidywanie jako cel poznania naukowego według K.R.Poppera"

Drugiego dnia, 9 kwietnia, swoje wystąpienia mieli absolwenci i studenci filozofii Uniwersytetu Śląskiego i innych uczelni krajowych.

• Mgr Joanna Gęgotek (Uniwersytet Warszawski) " Metafizyczne programy badawcze Poppera a naukowe programy badawcze Lakatosa".
• Marcin Łazarz ( Uniwersytet Śląski) "Obiektywność nauki a empiryczna baza"
• Wojciech Hanuszkiewicz ( Uniwersytet Śląski) "Problem języka w filozofii K.R. Poppera"
• Wojciech Jach "Między społeczeństwem otwartym a zamkniętym".

Wszystkie przedstawione referaty będą wydane w materiałach pokonferencyjnych, które ukażą się w październiku 2002 roku.

Urodził się 28 lipca 1902 roku w Wiedniu. Studiował filozofię na Uniwersytecie w swoim rodzinnym mieście. Równocześnie uczęszczał na wykłady dotyczące innych dziedzin nauki. W młodości był pod wielkim wpływem empiryzmu logicznego, z drugiej zaś strony był zafascynowany filozofią Kanta. Jego stosunek do Koła Wiedeńskiego był jednak krytyczny. Nigdy też nie należał oficjalnie do tzw. seminarium założonego przez Moritza Schlicka i Rudolfa Carnapa. Jest autorem " Logik der Forschung" wydanego przez Philippa Franka i Moritza Shlicka w roku 1934, która stanowi jedną z pierwszych i najważniejszych jego dzieł. Książka ta w roku 1959 ukazała się pod tytułem "Logic of Scientific Discovery" wraz z obszernymi uzupełnieniami. (Polski przekład " Logika odkrycia naukowego"). W książce tej autor przedstawia antyprobabilistyczną i nieindukcyjną metodologię nauki będąc polemiką z teoriami członków Koła Wiedeńskiego. W 1937 roku Popper wyemigrował do Nowej Zelandii, gdzie objął posadę na University College w Christchurch. Na początku stycznia 1946 roku na zaproszenie Friedricka von Hayeka, Popper przybył do londyńskiej uczelni London School of Economics, gdzie pracował aż do śmierci do roku 1994.

Prowadził bardzo intensywny tryb życia. Spotykał się z wieloma naukowcami, między innymi z Alfredem Tarskim, Erwinem SchrÖdingerem, Nilsem Bohrem, Albertem Einsteinem, Gilbertem Rylem, Ludwigiem Wittgensteinem. Interesował się również takimi dziedzinami nauki jak biologia, fizyka kwantowa, teoria prawdopodobieństwa, mechanika kwantowa, teoria względności. Jego najbardziej znane dzieła to "The Open Society and its Enemies" (1945), zbiór artykułów pt.: "Conjectures and Refutations" (1963), "Objective Knowledge" (1972). W sumie opublikował około 170 tekstów.

Karl Raimund Popper był zwolennikiem kantowskiego krytycyzmu, racjonalizmu i obiektywizmu w metodologii nauk. Krytykował różne przejawy relatywizmu pojawiające się w różnych kontekstach filozoficznych: Macha i jego wiedeńskich zwolenników, zaś z drugiej strony relatywizm wynikający z prac metodologów lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych takich jak Poul Feyerabend, Thomas Cuhn.

Możemy śmiało pokusić się o stwierdzenie, że był jednym z najwybitniejszych filozofów dwudziestego wieku.

KOŁO NAUKOWE FILOZOFÓW
Wydział Nauk Społecznych UŚ