Okres wakacji był dla Galerii Uniwersyteckiej także okresem przerwy, skądinąd koniecznej na dokonanie niezbędnych remontów. Tak więc, niemal na zakończenie roku wystawienniczego, Galeria zaprezentowała bardzo interesującą wystawę grafik prof. Danuty Kołwzan-Nowickiej.

Profesor Kołwzan-Nowicka jest kierownikiem Zakładu Grafiki w Instytucie Sztuki na Uniwersytecie Marii Skłodowskiej-Curie w Lublinie oraz w Europejskiej Akademii Sztuki w Warszawie. Jest dla obu tych instytucji pedagogiem niezwykle zasłużonym, gdyż współtworzyła je od podstaw, zarówno od strony organizacyjnej, jak i artystycznej.

Kołwzan-Nowicka należy to tej, wcale niemałej grupy polskich artystów urodzonych na Wileńszczyźnie (Strumiłło, Kulon, Sosnowski). Jest pewna cecha wspólna, która tychże artystów, o wileńskim rodowodzie wyróżnia. Owa cecha to liryzm, specyficzna uczuciowość, manifestująca się w sztuce w różnoraki sposób, ale zawsze dotykająca człowieka i mikrokosmosu, w którym przyszło mu żyć - Ziemi. Jest jeszcze cecha druga - nazwałabym ją uczciwością artystyczną. I tak jest w przypadku Danuty Kołwzan-Nowickiej. Nie ma w tej sztuce cienia hosztaplerstwa, nieznośnego czasami egotyzmu, chęci manipulowania widzem. Jest warsztat, niemal klasyczny, tradycyjne, szlachetne i bardzo trudne techniki i tematyka oscylująca wokół Człowieka, Ziemi, Ekologii i ich wzajemnych związków. Celowo użyłam tu słowa klasyczny, bo ono najlepiej opisuje charakter dokonań artystki.

Ale jest przy spełnieniu tych wszystkich wymogów klasyczności wiele osobistych śladów i wątków w prezentowanych grafikach. Jak zwykle w takich przypadkach są one już osobistą tajemnicą autora. Inna, osobista ich cecha to swoista malarskość, delikatność tonalna, cała gama subtelnych odcieni i przejść, jak gdyby namalowanych pędzlem.

Wystawa ta, ma oprócz czysto artystycznych wartości, również duże znaczenie poznawcze dla studentów cieszyńskiego Instytutu Sztuki, gdzie jedną z koronnych dyscyplin jest przecież grafika.