Non omnis moriar – pisał rzymski poeta Horacy. Tak wyrażał swoje przekonanie o nieśmiertelności człowieka. Upatrywał jej w poezji i pamięci pokoleń. Wiecznego życia ludzkość pragnęła od zarania dziejów. Przemijanie jest nieodłącznym i niezmiennym elementem kondycji człowieka wszech czasów. Kiedy przyroda budzi się do życia, celebrujemy święta wielkanocne – święta życia. Częściej przypominamy sobie o pragnieniu nieśmiertelności.

W tym właśnie czasie w środowisku Uniwersytetu Śląskiego wspominaliśmy dwie wybitne osobowości, o których pamięć będzie trwać w kolejnych pokoleniach: Krystynę Bochenek i prof. Irenę Bajerową. W pierwszą rocznicę katastrofy lotniczej pod Smoleńskiem społeczność akademicka uczciła śp. Krystynę Bochenek – dziennikarkę, polityka, społecznika. W budynku Wydziału Filologicznego UŚ w Katowicach została odsłonięta tablica poświęcona jej pamięci. Podczas tej uroczystości Krystynę Bochenek wspominali jej najbliżsi i współpracownicy. Wiele z inicjatyw senator Krystyny Bochenek zasługuje na kontynuację. I zapewne kontynuowana będzie. To najlepszy sposób przechowania pamięci o ważnych i bliskich ludziach. W 90. rocznicę urodzin śp. prof. Ireny Bajerowej – językoznawcy z Wydziału Filologicznego UŚ zorganizowali sesję naukową, poświęconą między innymi recepcji jej dzieła. Wybitna badaczka historii języka polskiego i prorektor Uniwersytetu Śląskiego pozostanie dla wielu przykładem rzetelności, pracowitości, skromności, konsekwencji, człowieka oddanego ludziom i pracy.

Pamięć o ludziach nie przetrwa tylko dzięki spiżowym pomnikom. Jednakże trwać będzie tak długo, jak oni sami żyć będą w naszych sercach.