16 października 1978 roku w życiu każdego Polaka pozostanie datą niezwykle ważną. Z okazji 30. rocznicy wyboru Karola Wojtyły na Stolicę Piotrową Zakład Teologii Pastoralnej i Historii Duszpasterstwa Wydziału Teologicznego zorganizował sympozjum pt. "Jan Paweł II - Pasterz i Pielgrzym".

Konferencję otworzył Wielki Kanclerz Wydziału Teologicznego abp dr Damian Zimoń, metropolita katowicki

Metropolita katowicki arcybiskup Damian Zimoń, otwierając spotkanie przypomniał jak niezwykłym człowiekiem, niezwykłym papieżem był Jan Paweł II, a także Jego pontyfikat stał się pod każdym względem wyjątkowy, w każdym calu przemienił oblicze Kościoła. Na temat starań Jana Pawła II o wprowadzenie zasad wypracowanych na Soborze Watykańskim II mówił ks. prof. dr hab. Zygfryd Glaeser z Uniwersytetu Opolskiego, specjalista z zakresu teologii ekumenicznej. Skupił uwagę na jednym z najważniejszych przesłań Soboru - czyli otwarciu kościoła katolickiego na ekumenizm. Wyjaśnił na czym polega dążenie do przywrócenia jedności chrześcijan w kraju, w którym ponad dziewięćdziesiąt procent mieszkańców deklaruje wyznanie katolickie, ekumenizm zdaje się więc być tu paradoksem. A jednak pontyfikat Jana Pawła II to pontyfikat ekumenicznej otwartości i nadziei. Ponieważ papież Polak był nieskrępowany strukturalnymi odniesieniami ekumenicznymi, mógł w nowy sposób włączyć Kościół katolicki w ten ogromnie skomplikowany i długotrwały proces porozumienia miedzy różnymi wyznaniami. Jan Paweł II nie tylko swoim życiem nadał nowego ekumenicznego dynamizmu Kościołowi, ale ta dynamiczna jedność chrześcijan została spotęgowana także Jego śmiercią. W tym czasie nie było ani prawosławnych, ani katolików, luteran, reformowalnych... wszyscy jednoczyli się w tym samym momencie i w tym samym bólu.

Ks. dr hab. Józef Kozyra mówiąc o spotkaniu Jana Pawła II z Ziemią Świętą, skupił swoją uwagę na szacunku i głębokim przeżywaniu przez papieża momentu stąpania po najważniejszym dla każdego katolika miejscu.

Prof. dr hab. Wojciech Świątkiewicz przypomniał pielgrzymki Jana Pawła II do ziemi śląskiej i przesłania, które tutaj głosił, dokonał również próby interpretacji tez i nauk papieża. Szukając natomiast przesłania przewodniego, postawił tezę, że papież kierował swoje nauki do ludzi ziemi pracy i modlitwy, ale zarazem były to przesłania uniwersalne do wszystkich Polaków, Europejczyków, do całego świata. Ślązacy, zdaniem Jana Pawła II, to ludzie, których zasadniczymi orientacjami są: ochrona podstawowych wartości, zachowanie religii, kontynuacja dziedzictwa kulturowego, ewangelia pracy, sprawiedliwość społeczna. Przypomniał, że Jan Paweł II nazwał Śląsk "ziemią wielkiej pracy i wielkiej modlitwy".

O współczesnych więziach pątniczych z Jasną Górą mówił o. prof. dr hab. Zachariasz Jabłoński, a geografię pielgrzymek Jana Pawła II przedstawił prof. dr hab. Antoni Jackowski. Ksiądz prof. dr hab. Józef Swastek mówił natomiast o Janie Pawle II, jako czcicielu Matki Bożej Fatimskiej.