Z okazji inauguracji roku akademickiego odbyła się kolejna prezentacja cyklu, zainicjowanego w ubiegłym roku w ramach projektu badawczego „Postawy, Konfrontacje, Spotkania”. Dotychczas odbyło się sześć wystaw, w tym trzy na Słowacji: w Múzeum Tatranského národného parku w Tatrzańskiej Łomnicy, w Vila Flora w Starym Smokowcu, w Muzeum w Kieżmarku oraz w galeriach w kraju: w Zakopanem, Katowicach i w Czeladzi; planowanych jest kilka następnych, m.in. w Pszczynie i w Rzeszowie.
Większość wernisaży uświetniły koncerty wykładowców i studentów Instytutu Muzyki. Zależnie od miejsca ekspozycji, autorzy uzupełniali bądź zmieniali zestaw obrazów. Tak np. było w Galerii Sztuki Współczesnej „Elektrownia” w Czeladzi, gdzie tytuł wystawy – „Malarstwo w przestrzeni poprzemysłowej” – sprowokował do interesującego zderzenia obrazów z bardzo określonym charakterem Galerii, mającej swoją siedzibę w nieczynnej XIX-wiecznej kopalni „Saturn”. Ekspozycjom towarzyszy publikacja albumowa prezentująca prace i sylwetki wykładowców Katedry Malarstwa oraz, przygotowana m.in. na tę okazję i zaprezentowana na wernisażu wystawy w Galerii Uniwersyteckiej, publikacja Twórczość jako spotkanie, zawierająca teksty teoretyczne. O tej części projektu tak pisze historyk sztuki dr Aleksandra Giełdoń-Paszek: „Projekt badawczy »Postawy, Konfrontacje, Spotkania« realizowany przez Katedrę Malarstwa, obok wystaw w różnych miejscach w Polsce i za granicą, zakładał dopełnienie refleksją teoretyczną pochodzącą od uczestniczących w przedsięwzięciu artystów (…) Teksty te mają wyjaśniać istotę ich działań twórczych, a także postrzeganie sztuki w kontekście współczesnych zjawisk artystycznych. A zatem artyści piszą o swej sztuce, ale i o kondycji sztuki współczesnej w ogóle, o odbieraniu świata; poruszają wątki egzystencjalne i ontologiczne, dzielą się doświadczeniami warsztatowymi... Te wypowiedzi są czasem jak osobiste credo, uzasadnienie istnienia swej sztuki, teoretyczny wykład (niekoniecznie o sztuce), dopełnienie narracyjnych wątków obecnych w malarstwie. Najczęściej mają formę esejów, niektóre zachwycają jakością i subtelnością poetyckiego języka, inne precyzją i dalekowzrocznością ocen. Uderza w nich dojrzałość przemyśleń i przejawiająca się niemal we wszystkich wypowiedziach tęsknota za prawdą i uczciwością w podejściu do własnego posłannictwa, bo zajmowanie się sztuką jawi się tu jako wybór pewnej drogi życiowej, kondycji człowieczej, a nie jako uprawianie zawodu”.
Na wystawę składa się kilkadziesiąt prac, w przeważającej części malarskich, autorstwa: Jagody Adamus, Ireneusza Botora, Krzysztofa Dadaka, Lecha Kołodziejczyka, Elżbiety Kuraj, Romana Maciuszkiewicza, Adama Molendy i Tadeusza Rusa. Ta różnorodność aktywnych twórczo pedagogów jest istotnym wyróżnikiem prezentacji „Postawy” i akcentuje rolę indywidualnego i kreatywnego postrzegania świata w kontekście wspólnych wystaw. O charakterze owych pokazów tak pisze autor projektu, kierownik Katedry Malarstwa, prof. Lech Kołodziejczyk: „Sensy i znaczenia treści artystycznych, unaocznione poprzez prezentację prac malarskich, to także istotny przyczynek do refleksji nad fenomenem spotkań, dialogów, wymiany poglądów, konfrontacji, też nieuniknionych sporów i napięć, towarzyszących każdej twórczej atmosferze. To również próba uchwycenia cech zjawiska kreatywnej inspiracji twórczej, wzajemnego przenikania i dookreślania powodów działań twórczych w zakresie malarstwa przy jednoczesnej akceptacji odrębności, autonomii, wielości postaw artystycznych”.