Konferencja jagiellońska zorganizowana została przez Muzeum Zamek w Oświęcimiu, który reprezentowała dyrektor Wioletta Oleś, Instytut Historyczny Uniwersytetu Warszawskiego reprezentowany przez dr. hab. Piotra Węcowskiego i Instytut Historii Uniwersytetu Śląskiego reprezentowany przez dr hab. Bożenę Czwojdrak i prof. dr hab. Jerzego Sperkę. Było to trzecie spotkanie jagiellonistów z cyklu konferencyjnego Jagiellonowie i ich świat (pierwsze odbyło się w 2014, drugie w 2016 roku), których tym razem zajmowała polityka religijna i kościelna przedstawicieli dynastii Jagiellonów.
Na konferencję do Oświęcimia tłumnie zjechali naukowcy z całej Polski – z Krakowa, Warszawy, Poznania, Gdańska, Lublina, Katowic, Torunia, a nawet Białegostoku i Olsztyna, dołączyli do nich liczni badacze z Czech – z Brna, Pragi i Opawy. W sumie 35 uczestników konferencji reprezentowało 20 ośrodków naukowych w Polsce i w Czechach. Przybyli historycy i historycy sztuki, znawcy wielu dziedzin w czasach, kiedy naszym państwem władała litewska dynastia Jagiellonów (1386–1572).
Od kilku lat konferencje jagiellońskie odbywają się w pięknej sali oświęcimskiego zamku, która i tym razem zapełniła się szybko gośćmi. Dodać warto, że wieść o jagiellońskich obradach niesie się już tak daleko, że Muzeum w Lewoczy wysłało swoje przedstawicielki jako słuchaczki obrad.
Konferencję otwarła dyrektor Muzeum Wioletta Oleś, która przekazała głos wiceprezydent miasta Marii Pędrak. Następnie, zgodnie już ze zwyczajem, słowo wstępne wygłosił jeden z organizatorów konferencji – dr hab. Piotr Węcowski z IH UW. Po krótkim wprowadzeniu rozpoczęto właściwe obrady, które toczyły się przez trzy dni. Organizatorzy podzielili wystąpienia referentów na kilka paneli tematycznych, więc uczestnicy mogli zapoznać się kolejno z zagadnieniami dotyczącymi monarchów z dynastii jagiellońskiej i ich stosunkowi do Kościoła oraz wszelkich spraw o tematyce religijnej, ale także z ogólnym pojęciem władcy chrześcijańskiego w świetle średniowiecznych zwierciadeł monarszych. Pierwszy dzień obrad zakończyły referaty poświęcone m.in. kaplicom jagiellońskim w Polsce i Czechach, nagrobkowi Kazimierza Jagiellończyka oraz związkom poszczególnych przedstawicieli tej dynastii z husytyzmem i kontaktami z inkwizycją papieską.
Obrady drugiego dnia poświęcone były fundacjom i innej działalności kościelnej Jagiellonów w poszczególnych regionach i miastach (m.in. w Wielkopolsce i na Mazowszu, w Pradze i na Litwie), obsadom biskupstw oraz ich stosunkom wobec zakonów i fundacji klasztornych. W trzecim dniu wysłuchano m.in. frapującego referatu o przypuszczalnej fundacji jagiellońskiej w kościele Bożego Ciała w Krakowie, jaką są tamtejsze witraże.
W trakcie obrad uczestnicy konferencji jagiellońskiej mogli zaopatrzyć się w tom z materiałami z poprzedniej konferencji, a także zwiedzić nowo otwartą siedzibę Muzeum w dawnym Ratuszu na oświęcimskim rynku, jak również zwiedzić dawny Oświęcim, zasiadając za kierownicą samochodu Praga, który przed wojną był produkowany w tym mieście. Wydarzeniem zamykającym obrady drugiego dnia był tradycyjny już bankiet, którego nie powstydziliby się Jagiellonowie.
Konferencję zamknęła dr hab. Bożena Czwojdrak, zapraszając wszystkich za dwa lata, w październiku 2020 roku, na kolejne jagiellonalia oświęcimskie.