Międzynarodowa Konferencja Logopedyczna „Zaburzenia płynności mowy – teoria i praktyka”, która odbyła się 12 września 2014 roku na Wydziale Teologicznym, zgromadziła logopedów – teoretyków i praktyków, reprezentujących polskie i zagraniczne ośrodki logopedyczne. Głównym celem spotkania było zaprezentowanie najnowszych trendów w logopedii dotyczących profilaktyki, diagnozowania oraz terapii osób zmagających się z zaburzeniami płynności mowy.

Komitet naukowy Międzynarodowej Konferencji Logopedycznej „Zaburzenia płynności mowy – teoria i praktyka”

Wydział Teologiczny Uniwersytetu Śląskiego stał się miejscem spotkania ludzi zainteresowanych tematyką zaburzeń płynności mowy. Organizatorem tego ważnego wydarzenia naukowego był Instytut Języka Polskiego we współpracy z Wydziałem Teologicznym UŚ i Wydziałem Katechetycznym Kurii Metropolitalnej w Katowicach, przy ogromnym wsparciu ze strony partnerów – Śląskiego Oddziału Polskiego Towarzystwa Logopedycznego oraz Wydawnictwa Komlogo.

Uroczystego otwarcia konferencji dokonali prorektor ds. umiędzynarodowienia, współpracy z otoczeniem i promocji dr hab. Mirosław Nakonieczny oraz zastępca dyrektor Instytutu Języka Polskiego UŚ dr hab. Mirosława Siuciak. W programie znalazły się wykłady gości specjalnych, sesje panelowe, posterowe oraz warsztatowe, a także prezentacje multimedialne. Uczestnicy mieli również możliwość zapoznania się z bogatą ofertą wydawnictw logopedycznych.

Wykład inauguracyjny wygłosił dr hab. prof. UMCS Tomasz Woźniak, który zapoznał zebranych z terapią osób jąkających się w świetle teorii pochodzenia jąkania. Kolejna prelegentka, prof. Marilyn Langevin z University of Alberta w Kanadzie, w referacie zatytułowanym Programowanie terapii i osiągane wyniki u jąkających się dzieci z współwystępującymi innymi zaburzeniami scharakteryzowała wybrane modele terapii. To i wszystkie kolejne wystąpienia gości zagranicznych profesjonalnie tłumaczyła mgr Katarzyna Gaweł, doktorantka Uniwersytetu Śląskiego. Sesję pierwszą zamykała dr hab. prof. UŚ Danuta Pluta-Wojciechowska, która w swoim wystąpieniu omówiła kwestię płynności mówienia u dzieci z zaburzeniami efektoralnymi, takimi jak rozszczep wargi i podniebienia.

W kolejnej części, dzięki wystąpieniom Mies Bezemer z Holandii i Roisin Ni Maoilearca z Irlandii, uczestnicy mieli okazję zapoznać się z formami interwencji logopedycznej w jąkaniu w tych krajach. Z kolei dr Jolanta Góral-Półrola ze Staropolskiej Szkoły Wyższej w Kielcach zreferowała wpływ chińskiej formy ćwiczeń Qigong na poprawę płynności mówienia.

Po wystąpieniach gości specjalnych uczestnicy zapoznawali się z referatami wygłoszonymi podczas dwóch sesji panelowych. W pierwszej sesji wystąpili prof. Marilyn Langevin z referatem na temat zjawiska dokuczania i zastraszania w jąkaniu, mgr Bogusław Pietrus omawiający działalność Klubów J jako elementu kompleksowej terapii jąkania oraz mgr Grzegorz Chmielewski charakteryzujący jakość wybranych czynników psychospołecznych wpływających na skuteczność terapii osób jąkających się. W sesji drugiej omawiano różnorodne zagadnienia związane z tematyką konferencji, zarówno w ujęciu teoretycznym, jak i praktycznym. Przywołana została między innymi sylwetka księdza doktora Stanisława Wilczewskiego, wybitnego prekursora śląskich logopedów.

Bardzo interesującą odsłoną konferencji była bogata sesja posterowa, w której zaprezentowano wyniki badań prowadzonych w Polsce (także we współpracy z ośrodkami zagranicznymi z Kanady i USA) oraz w Portugalii. Inną z niespodzianek, którą organizatorzy przygotowali dla uczestników konferencji, były prezentacje multimedialne przygotowane przez profesorki z San José State University w USA: Henriettę W. Langdon i Pei-Tzu Tsai we współpracy z dr Katarzyną Węsierską z UŚ (Praktyka logopedyczna w jąkaniu oparta na dowodach), dr Trudy Stewart z Wielkiej Brytanii (Oczyma artysty – terapia po drugiej stronie lustra) oraz dokumentalny film animowany pt. Jąkanie, udostępniony przez Belgijskie Stowarzyszenie Osób Jąkających się.

Ważną częścią tego logopedycznego wydarzenia były warsztaty poświęcone takim zagadnieniom, jak zaburzenia płynności mowy w afazji, rola grup samopomocowych w identyfikacji jąkania, budowanie dobrej relacji terapeutycznej, ćwiczenia z emisji głosu czy diagnozowanie jąkania u dzieci w wieku przedszkolnym. Każdy z warsztatów w atrakcyjny sposób podejmował tematykę zaburzeń płynności mowy.

Współdziałanie i ogromny wkład pracy wielu osób – organizatorów, członków komitetów organizacyjnego i naukowego, wolontariuszy – przyczynił się do sukcesu tej konferencji. Jej niezbywalnym atutem był fakt, że aktywnie uczestniczyli w niej nie tylko wybitni specjaliści krajowi i zagraniczni, młodzi badacze i logopedzi praktycy, lecz także osoby na co dzień zmagające się z zaburzeniami płynności mowy. Materiał filmowy, który został nagrany podczas trwania tej konferencji pt. Eksperci mają głos, jest inspirującą pamiątką po tym ważnym wydarzeniu logopedycznym. Film jest dostępny na stronach Instytutu Języka Polskiego UŚ i Śląskiego Oddziału Polskiego Towarzystwa Logopedycznego oraz na stronie konferencji: www.konferencja-zpm.pl.