9 listopada na Uniwersytecie Śląskim zaprezentowano nowy minerał – gałuskinit – i poinformowano o zarejestrowaniu jego nazwy, która została nadana w uznaniu zasług mineralogów pracujących w Katedrze Geochemii, Mineralogii i Petrografii na Wydziale Nauk o Ziemi UŚ.

9 listopada na Wydziale Nauk o Ziemi UŚ dr hab. Irina Gałuskina i prof. UŚ dr hab. Evgeny Gałuskin zaprezentowali nowy minerał – gałuskinit

Nowy minerał został odkryty w 2009 roku w tzw. skałach kontaktowych pochodzących znad jeziora Bajkał przez naukowców z międzynarodowego zespołu, kierowanego przez wybitnego niemieckiego krystalografa profesora Thomasa Armbrustera z Uniwersytetu w Bernie. Został znaleziony przypadkowo podczas badań nad innym nowym minerałem – pavłovskiitem, w które zaangażowani byli także mineralodzy z naszej uczelni. Odkrycie zostało zatwierdzone przez Komisję Nowych Minerałów, Nomenklatury i Klasyfikacji przy Międzynarodowej Asocjacji Mineralogicznej w lutym 2011 roku. Minerał został nazwany z inicjatywy szwajcarskich badaczy, którzy od lat z państwem Gałuskinami współpracują, w dowód uznania za światowej klasy dokonania naukowe, a przede wszystkim za ich wkład w mineralogię wysokotemperaturowych skarnów (skał metamorficznych).

– Państwo Gałuskinowie są światowej klasy mineralogami – powiedział kierownik Katedry Geochemii, Mineralogii i Petrografii UŚ prof. zw. dr hab. Janusz Janeczek – „łowcami” nowych minerałów. I to, że jeden z nich został nazwany na ich cześć, jest uhonorowaniem tej wspaniałej kariery, która zaowocowała do tej pory odkryciem 21 nowych minerałów. Jest to duży sukces naukowy, który może mieć również wymiar praktyczny. W mineralogii nie chodzi tylko o przełamywanie barier naszego poznania, bo szereg tych nowych minerałów, łącznie z gałuskinitem, może mieć zastosowanie w nowych technologiach czy nowych rodzajach materiałów.

Gałuskinit jest minerałem, który ma bardzo prosty skład – Ca7(SiO4)3CO3. To krzemian wapnia z dodatkowym anionem węglanowym. Można go znaleźć w materiałach cementowych i różnego rodzaju ceramikach. Występuje nie tylko w rejonie Bajkału. Państwo Gałuskinowie znaleźli go w próbkach skarnów, które przywieźli w 2007 roku z północnego Kaukazu. Jednak wówczas nie udało im się go rozpoznać. Według naukowców, jest to dość pospolity minerał i na pewno występuje w skałach tego typu w różnych miejscach na świecie.