Podczas uroczystości w sposób szczególny wybrzmiało dziękczynienie za 50-lecie istnienia i działalności naukowo- dydaktycznej Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, jak również za jubileusz 50-lecia działalności Duszpasterstwa Akademickiego w krypcie katedry. Na zakończenie mszy inaugurującej nowy rok akademicki na katowickich i gliwickich uczelniach została wręczona nagroda Lux ex Silesia. Tegoroczną laureatką została prof. zw. dr hab. Krystyna Heska-Kwaśniewicz, literaturoznawczyni, Profesor Honorowa Uniwersytetu Śląskiego.
Jak co roku orszak akademicki wyruszył z budynku Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Śląskiego do katedry Chrystusa Króla w Katowicach. W uroczystości udział wzięli nauczyciele akademiccy, pracownicy uczelni, doktoranci oraz studenci. Mszy przewodniczył arcybiskup Wiktor Skworc, a koncelebrowali biskupi Archidiecezji Katowickiej.
– Współczesna wiedza jest w pewnym sensie winnicą, a społeczność akademicka to robotnicy, którym bogactwo wiedzy zostało przekazane w depozyt – nie po to, by go konserwować, lecz pomnażać, rozwijać, dokładać kolejną cegiełkę do pracy naukowej, do budowy gmachu dziedzictwa wiedzy i mądrości całej ludzkości – powiedział w homilii JE Arcybiskup Wiktor Skworc, metropolita katowicki. Arcybiskup zwrócił uwagę, że w codziennej, żmudnej pracy naukowej i dydaktycznej nie ma łatwych dróg i rozwiązań, a wiedzy i umiejętności łączenia jej fragmentów w spójny system łatwo się nie osiąga. Trzeba do tego dochodzić nieraz bardzo małymi krokami pracy badawczej. Jest to jednak dążenie do poznania Prawdy.
Na zakończenie uroczystości po raz 23. została wręczona nagroda metropolity katowickiego Lux ex Silesia. Nagroda wręczana jest osobom, które w swej działalności naukowej lub artystycznej ukazują wysokie wartości moralne i wnoszą trwały wkład w kulturę Górnego Śląska. Tegoroczną laureatką została prof. Krystyna Heska-Kwaśniewicz. Laudację na tę okoliczność przygotował prof. Jacek Kolbuszewski z Uniwersytetu Wrocławskiego. W jego imieniu laudację wygłosiła prof. Małgorzata Łoboz (UWr.).
W laudacji prof. Kolbuszewski napisał: „Choć jest dzieckiem gór i miłości do Pienin i Tatr, których Pani Profesor nigdy się nie wyrzekła, fizycznie i emocjonalnie jest ona mocno związana ze Śląskiem. Na tym fundamencie emocjonalnego stosunku do rozległego kręgu – tak to nazwijmy – spraw śląskich oparły się zarówno jej prace naukowe, jak i dokonania w różnych zakresach życia społecznego, naukowego i kulturalnego. Jak naukowe poczynania Pani Profesor mają rozległy merytoryczny zasięg i odpowiednie do niego znaczenie, tak i wspomniany obszar różnego rodzaju jej dokonań jest rozległy, choć w sensie przestrzennym wiązać go należy głównie z Katowicami, z przestrzenią miasta i instytucjami znajdującymi się w Katowicach, czy inaczej – realizującymi swoje zadania w Katowicach. W roli przykładu wystarczy przypomnieć pełen ekspresji pomnik Harcerzy Września na katowickim placu Obrońców Katowic. […] Pani Profesor była jedną z inicjatorek i realizatorek jego postawienia”.
Potem, w roku 1994, była inicjatorką powołania Komitetu Ochrony Pamięci Powstańców i Harcerzy Śląskich Obrońców Katowic we wrześniu 1939 roku. Udało się jej ustalić nazwiska części poległych obrońców miasta. Wypisane są obecnie na zbiorowej mogile na panewnickim cmentarzu.
Laudator napisał również, że w warsztacie naukowym Pani Profesor problematyka śląska zajmuje bardzo ważne, centralne miejsce: „[…] nie waham się przed stwierdzeniem, że jest Pani Profesor najwybitniejszym historykiem literatury, który podjął w swych pracach liczne problemy śląskie. Nie pozwolę sobie na hierarchizowanie tych prac, bo nie chodzi o to, która jest lepsza, która ważniejsza. Ogarnięte wzrokiem w całości jawią się jako monumentalna monografia literackiego Śląska. Badaniami swoimi i pracami krytycznoliterackimi objęła Pani Profesor wielu autorów oraz szeroki krąg problemów i twórczości. Znaleźli się wśród nich Zbyszko Bednorz, Pola Gojawiczyńska, Zofia Kossak- -Szczucka, Paweł Łysek, Zdzisław Hierowski, Wilhelm Szewczyk, ksiądz Emil Szramek, Emanuel Imiela, Alojzy Targ, Jan i Stanisław Ligoniowie, wspomniany Kazimierz Gołba”. Autor laudacji przypomniał, że naukowe pisarstwo polonistyczne Pani Profesor ma także bohaterów szczególnych – są nimi Gustaw Morcinek i Julian Przyboś.
W ostatnich słowach laudacji prof. Kolbuszewski wspomniał również o udziale Pani Profesor w procesie powołania Wydziału Teologicznego na Uniwersytecie Śląskim.
Na zakończenie uroczystości głos zabrał JM Rektor UŚ prof. dr hab. Andrzej Kowalczyk, który podziękował prof. Krystynie Heskiej-Kwaśniewicz za jej mądrość, pracę naukową, dydaktyczną, wieloraką działalność organizacyjną i społeczną oraz niemały wkład, jaki wniosła w rozwój Uniwersytetu Śląskiego