16 marca z okazji XXXV-lecia Wydziału Nauk o Ziemi UŚ w Sosnowcu odbyła się konferencja naukowa „Młodzi w paleontologii”, zorganizowana przez Studenckie Koło Naukowe Paleontologów „Paradoxides”, Zakład Stratygrafii i Paleontologii WNoZ oraz dziekana WNoZ prof. zw. dr. hab. Adama Idziaka.

Pomysł jej organizacji został zainicjowany przez mgr. Tomasza Borszcza i mgr. Michała Rakocińskiego podczas jednego z wielu wyjazdów terenowych. Udział w konferencji wzięli reprezentanci najważniejszych ośrodków badawczych w Polsce, koncentrujących swe zainteresowania wokół szeroko rozumianej paleontologii. Licznie przybyli przedstawiciele następujących jednostek badawczych: Instytutu Paleobiologii Polskiej Akademii Nauk w Warszawie, Wydziału Biologii Uniwersytetu Warszawskiego, Uniwersytetu Opolskiego, Uniwersytetu Wrocławskiego, Uniwersytetu Śląskiego, Instytutu Paleobotaniki PAN z Krakowa. Najmłodszą uczestniczką była licealistka z Opola, Justyna Słowiak. Prelegenci wygłosili 19 referatów.

Wystąpieniom młodych paleontologów towarzyszyły wykłady pracowników Katedry Geochemii, Mineralogii i Petrografii UŚ na temat spektakularnych znalezisk kopalnych w Polsce. Dr Leszek Marynowski zapoznał uczestników z wynikami badań geochemicznych, dziedziny komplementarnej paleontologii, uzyskanych wraz z międzynarodowym zespołem. Przedstawił najstarsze znalezisko biomolekuł roślinnych sprzed ponad 160 milionów lat. Ciekawostką jest to, że czekało ono na odkrycie w okolicach Częstochowy, czyli w rejonie, w którym mieszka wielu pracowników Wydziału. Dr Michał Zatoń, pracownik Zakładu Stratygrafii i Paleontologii, przedstawił interesujące dane na temat strategii rozrodczych ślimaków, żyjących przed milionami lat w okolicach obecnych Gór Świętokrzyskich.

Referaty były nie tylko przyczynkiem do dyskusji, ale przede wszystkim zachętą do własnych poszukiwań w terenie - w najbliższych okolicach oraz na obszarze całej Polski.

Podczas konferencji poruszane były między innymi takie zagadnienia, jak: kopalne interakcje drapieżnik-ofiara na przykładzie liliowców oraz niezwykle spektakularne znaleziska tropów pozostawionych przez kambryjskie stawonogi. Mówiono także o znakomicie zachowanych jurajskich owadach czy, niezwykle rzadkich w stanie kopalnym, organicznych pozostałościach po tentakulitach, a także o zespołach triasowych małży słodkowodnych z Lipia Śląskiego koło Lisowic. Ponadto omawiane były zagadnienia z zakresu metodologii badań paleontologicznych, w kontekście badań ewolucyjnych, paleoekologicznych, tafonomicznych, paleobiogeograficznych, taksonomicznych oraz biostratygraficznych.

 W związku z ogromnym zainteresowaniem konferencją postanowiono, iż będzie to impreza cykliczna. W toku dyskusji zaproponowano, aby kolejne spotkanie odbyło się w Instytucie Paleobiologii PAN w Warszawie.