U progu nowego roku akademickiego i kolejnej kadencji władz uczelni, chciałbym się podzielić krzepiącymi informacjami na temat sukcesów moich kolegów z Zakładu Biofizyki i Fizyki Molekularnej, co pozwoli zapewne zwiększyć nieco poziom optymizmu.

Kilka dni temu, na stronach internetowych Fundacji na rzecz Nauki Polskiej ogłoszono listę laureatów pierwszej edycji konkursu TEAM. Program ten ma na celu wsparcie projektów z udziałem studentów, doktorantów i uczestników staży podoktorskich, realizowanych w najlepszych zespołach badawczych w Polsce (cytat z regulaminu konkursu, podkreślenie moje). Wśród siedmiu zwycięskich projektów z różnych dziedzin nauki, jest tylko jeden z fizyki. Jego tytuł: From Study of Molecular Dynamics in Amorphous Medicines at Ambient and Elevated Pressure to Novel Applications in Pharmacy. Autorem projektu i laureatem konkursu jest prof. UŚ dr hab. Marian Paluch, który na zorganizowanie zespołu realizującego planowane badania otrzymał kwotę w wysokości ponad 1,7 mln złotych. Pan profesor prowadzi nabór do swojego TEAM-u wśród studentów, doktorantów i młodych doktorów. Wysokość stypendiów wynosić będzie: 1 000 zł dla magistrantów, 3 000 zł dla doktorantów i 5 000 zł otrzymywać będą doktorzy w ramach stażu podoktorskiego. Projekt realizowany ma być przez cztery lata. Zadaniem zespołu doktora Palucha jest opracowanie technologii otrzymywania leków w postaci amorficznej. Lekarstwa w tej postaci są znacznie lepiej i szybciej przyswajane przez organizm niż leki w postaci krystalicznej. Ponadto ich produkcja będzie tańsza i prostsza w porównaniu do dotychczasowej, a my wszyscy będziemy łatwiej i szybciej dochodzili do zdrowia.

Prof. dr hab. Antoni Kocot jest z kolei laureatem Science Foundation Ireland, irlandzkiego odpowiednika polskiej FNP. Został zwycięzcą tegorocznej edycji programu: The E.T.S. Walton Visitor Awards, ustanowionego dla upamiętnienia irlandzkiego laureata Nagrody Nobla z 1951 roku, E.T.S. Waltona. Tegoroczna wysokość nagrody, którą zdobył profesor wynosi około 150 000 euro. Nagroda umożliwi mojemu koledze prowadzenie swoich badań w Irlandii w ciągu najbliższego roku. Jednym z czterech celów tej nagrody jest bowiem: Enhancing Ireland's reputation and culture as a home of first-class research.

Wśród dotychczasowych laureatów konkursu najliczniejszą grupę stanowią Amerykanie. Profesor A. Kocot jest pierwszym Polakiem na liście nagrodzonych. Jest znanym w świecie specjalistą w zakresie badania struktur ciekłych kryształów. Przed trzema laty pisałem w "Gazecie Uniwersyteckiej UŚ" o eksperymentalnym potwierdzeniu, przez mojego kolegę, istnienia nematycznej fazy dwuosiowej. Praca, zawierająca dane eksperymentalne dokumentujące istnienie wspomnianej struktury, również w przypadku nematyków, opublikowana została w prestiżowym amerykańskim czasopiśmie Physical Review Letters. Artykuł został uznany za wydarzenie, a rysunek z pracy znalazł się na okładce.

Warto również podkreślić, że kolejny mój kolega z Zakładu, profesor Sylwester Rzoska, już po raz trzeci uzyskał środki na zorganizowanie międzynarodowej konferencji pod auspicjami NATO w ramach programu: Science for Peace and Security. Konferencja, której temat brzmi: Metastability under Pressures: Platform for New Enviromental and Technological Applications, odbędzie się w Odessie w październiku tego roku. Profesor Rzoska jest prawdopodobnie rekordzistą świata, jeśli chodzi o liczbę uzyskanych grantów ze wspomnianego wyżej programu.

No i wreszcie last but not least, nasz doktorant Kamil Kamiński został tegorocznym laureatem stypendium FNP dla młodych uczonych. Jest to już piąty doktorant Zakładu Biofizyki i Fizyki Molekularnej, który został stypendystą FNP. Pierwszym był Marian Paluch, wspomniany wyżej. Jeden z nich (Sebastian Pawlus), był ponadto laureatem konkursu "Polityki" - "Zostańcie z nami" (wyjechał do Stanów i wrócił, aby zostać z nami). Kamil w trakcie studiów doktoranckich opublikował ponad 20 prac w najlepszych czasopismach światowych, ponadto jest autorem dużej liczby komunikatów i wykładów na konferencjach międzynarodowych. Niedawno rozliczył grant KBN, którego był kierownikiem i jedynym realizatorem. Uzyskał go na opracowanie technologii otrzymywania nowych polimerów. W połowie września będzie bronił pracy doktorskiej (piszę ten tekst pod koniec sierpnia).

Wymienieni wyżej koledzy nie wyczerpują oczywiście pełnego zbioru pracowników i doktorantów Zakładu. O pozostałych napiszę innym razem, co najmniej w podobnej tonacji.

Tak, więc po sześciu latach pracy w administracji centralnej, wracam z dużym zadowoleniem, na pełny i jedyny etat do Zakładu Biofizyki i Fizyki Molekularnej, w którym tak dobrze się dzieje z nadzieją, że niczego nie popsuję.