- Był Pan oficjalnym przedstawicielem Uniwersytetu w Osnabruck (Niemcy) na uroczystości wręczenia H.D.Genscherowi tytułu doktora honoris causa - ale nie jest to pańska pierwsza wizyta na Uniwersytecie Śląskim?

- Czuję się zaszczycony odwiedzając Uniwersytet Śląski w Katowicach z tak ważnej okazji. Z pierwszą wizytą przyjechałem w kwietniu 1990 roku. Zostałem wtedy zaproszony przez profesora Chełkowskiego na dyskusję naukową w Zakładzie Fizyki Ciała Stałego. Omawialiśmy również możliwą współpracę pomiędzy Instytutem Fizyki i Wydziałem /Fachbereich/ Fizyki w Osnabruck.

- Jak rozwijała się późniejsza współpraca?

- Istniały już wówczas kontakty pracowników obu uniwersytetów, prof. Gunnar Borstel odwiedził UŚ rok wcześniej. Ostatecznie umowa o współpracy pomiędzy Instytutem Fizyki a Fachbereich Physik Uniwersytetu Osnabruck została podpisana 26 września 1990 roku;

Czego ona dotyczy?

- Umowa przewiduje realizację wspólnych seminariów, konferencji, wymianę naukowców oraz zobowiązuje obie jednostki do wzajemnego informowania się o swoich programach badawczych i o ich wynikach. Przewiduje się również wymianę studentów. Naukowcy z obu stron pracują w dziedzinie fizyki ciała stałego, stąd szybko rozpoczęła się owocna współpraca na przykład w dziedzinie badań nadprzewodnictwa wysokotemperaturowego, w badaniach związków ziem rzadkich, których bardzo dobrej jakości monokryształy zostały otrzymane w Katowicach i są badane w Osnabruck przy użyciu spektroskopii fotoelektronów. Dr A. Winiarski, pracujący w Zakładzie Fizyki Ciała Stałego, przebywał dwa lata w Osnabruck i teraz jest specjalistą w dziedzinie spektroskopii fotoelektronów. Badał on z powodzeniem typ nadprzewodnika wysokotemperaturowego. W następnych latach kilkoro fizyków Uniwersytetu Śląskiego: dr E.Talik, dr J.Szade, dr G.Chełkowska, dr W.Borgieł, dr J.Deniszczyk odwiedziło Osnabruck i spędziło tam do dwóch miesięcy przeprowadzając badania eksperymentalne i obliczenia komputerowe. Kilku pracowników Uniwersytetu Osnabruck było zaproszonych na międzynarodowe konferencje organizowane przez Uniwersytet Śląski. Naukowcy z Osnabruck /prof.G.Borste/ i ja wygłosili kilka wykładów na Uniwersytecie Śląskim. W chwili obecnej istnieje wiele kontaktów naukowych, rozpoczęło się wiele dyskusji naukowych. Oczekuję, że wkrótce ukaże się kilka wspólnych publikacji. Poza dwoma studentami z Osnabruck młodzi ludzie nie byli jak dotychczas zaangaiowani we współpracę i mogłoby to ulec poprawie.

Można powiedzieć, że w naszym przypadku źródłem dobrej współpracy jest wytwarzanie nowych materiałów i charakteryzowanie ich częściowo w Katowicach, częściowo w Osnabruck, również w połączeniu z obliczeniami teoretycznymi.

W chwili obecnej współpraca jest finansowana przez Ministerstwo Edukacji Dolnej Saksonii, Uniwersytet w Osnabruck i różne projekty badawcze /Deutsche Forschung Gemeinschaft/. W związku z tym interesujące byłoby rozszerzyć współpracę na współpracę pomiędzy naszymi uniwersytetami, tzn. pomiędzy więcej niż jednym wydziałem, co pozwoliłoby między innymi starać się o stypendia DAAD. Dodatkowo złożono kilka wniosków do Wspólnoty Europejskiej i mam nadzieję, że wiele z nich uzyska akceptację.

- Jakie są pańskie wrażenia z wizyt w Polsce?

- Polska jest bardzo interesującym i pięknym krajem. Porozumienie pomiędzy naszymi dwoma uniwersytetami jest dobre (mimo, że są one bardzo młode) gdyż bazują one na starych akademickich tradycjach. Życie jest w Polsce bardziej skomplikowane, ale w czasie dwóch lat moich wizyt dostrzegam znaczący postęp i życzę Wam aby proces ten był kontynuowany w najbliższej przyszłości. Ludzie, których tu spotkałem są niezwykle przyjacielscy, a ponadto bardzo aktywni, tak więc mam nadzieję, że pozytywne przemiany będą się nadal dokonywały.

- Bardzo dziękuję za rozmowę.