Zainteresowania naukami ścisłymi Aleksandry Słapik – od matematyki poczynając, na fizyce teoretycznej kończąc – stały się kilka lat temu bodźcem do podjęcia studiów na Międzywydziałowych Indywidualnych Studiach Matematyczno-Przyrodniczych. Już jako studentka angażowała się w działalność wybiegającą poza podstawowy tok studiów, między innymi poprzez sprawowanie funkcji wiceprezesa Koła Naukowego Fizyków UŚ.
Na rozpoczętych w bieżącym roku akademickim studiach doktoranckich Aleksandra Słapik zajmuje się w ramach studiowanej fizyki teoretycznej głównie symulacjami komputerowymi. Obecnie zaangażowana jest we współpracę z Fundacją Kardiochirurgii im. prof. Zbigniewa Religi w Zabrzu, gdzie wykonuje wraz z grupą badawczą różnego rodzaju symulacje numeryczne, między innymi dotyczące procesu powstawania chorób miażdżycowych. Prace prowadzone przy użyciu specjalistycznego oprogramowania mają na celu przewidzenie rozwoju potencjalnej choroby w celu opracowania procesów jej leczenia.
– Bardzo cenię sobie tę współpracę – opowiada Aleksandra Słapik – mamy okazję oceniać jej efekty, które możemy interpretować w kontekście realnej pomocy choremu człowiekowi. To inny typ badań niż praca nad cząstkami elementarnymi, w której wszystkie zjawiska zachodzą w skali subatomowej.
Doktorantka niebawem odbędzie staż w Fundacji Kardiochirurgii w Zabrzu. Aleksandra Słapik była dotąd uczestniczką zagranicznych staży, podczas których zajmowała się zagadnieniami związanymi z tematyką cząstek elementarnych. W Niemczech odbyła staż w Deutsches Elektronen-Synchrotron DESY, a następnie opublikowała raport pt. Lattice Monte Carlo Study of the Harmonic Oscillator in the Path Integral Formulation. Materiał stanowił podsumowanie pracy w projekcie naukowym DESY i został zamieszczony na stronie internetowej ośrodka DESY. Drugi ze staży miał miejsce w Hiszpanii, w Instituto de Astrofísica de Canarias. Tam Aleksandra Słapik pracowała przy analizie widm gwiazdowych pod kątem występowania w nich linii absorpcyjnych Ti oraz Cr, w celu wyznaczenia składu atmosfery oraz oszacowania grawitacji gwiazd gorętszych niż Słońce. Praca magisterska Aleksandry dotyczyła zagadnień związanych z cząstkami elementarnymi.
Współpraca doktorantki z ośrodkami zagranicznymi to kolejne pole działania młodej badaczki. Brała ona udział w działaniach realizowanych na Uniwersytecie Śląskim we współpracy z Uniwersytetem w Oslo, czyli w tak zwanym projekcie iCSE, którego cel stanowi integracja metod komputerowych z programem nauczania na kierunkach ścisłych. Uczestniczyła również w międzynarodowym projekcie Enable. Oprócz pogłębienia wiedzy i nowych doświadczeń w obszarze nauki owocem zagranicznych praktyk stała się okazja do poznania ludzi z całego świata i wymiany informacji. Jak podkreśla Aleksandra Słapik, współpraca z osobami z wielu ośrodków naukowych jest niezwykle produktywną formą poszerzenia dotychczas zdobytej wiedzy.
Doktorantka, doceniając naukowy potencjał wyjazdów zagranicznych, stara się aktywnie działać również na gruncie krajowym. Odbyła letnie praktyki w Instytucie Niskich Temperatur i Badań Strukturalnych Polskiej Akademii Nauk we Wrocławiu, w Zakładzie Biofizyki i Fizyki Molekularnej Instytutu Fizyki UŚ brała udział w badaniach kinetyki krystalizacji metodami spektroskopii dielektrycznej oraz kalorymetrii różnicowej w celu określenia właściwości fizykochemicznych sildenafilu. Aleksandra Słapik uczestniczyła w wielu konferencjach naukowych, między innymi w XI Ogólnopolskiej Konferencji Kół Naukowych Fizyków w Wiśle (referat Baseny przyciągania wahadła magnetycznego), w XII Ogólnopolskiej Konferencji Kół Naukowych Fizyków w Kamesznicy (referat Scenariusz Feigenbauma: struktury ukryte w granicach chaosu), w Matematycznym Obozie Naukowym UŚ w Zakopanem (referat Metoda Monte Carlo i jej zastosowania).
Podstawą dotychczasowych sukcesów naukowych Aleksandry Słapik, poza zaangażowaniem w podejmowane obowiązki, pracowitością i dobrze wykorzystanymi predyspozycjami, jest przekonanie o potrzebie stałego kształcenia się, twórczego pogłębiania wiedzy.
– Nie wszyscy zdają sobie sprawę z wagi nauk ścisłych, ich ogromnego znaczenia w naszym życiu codziennym; korzystamy przecież chociażby ze sprzętów elektronicznych, aparatury medycznej – stwierdza doktorantka. – Ubolewam, że wciąż pokutuje pogląd deprecjonujący nauki ścisłe, traktujący je jako szkolne zło konieczne. W trakcie zajęć warsztatowych, które aktualnie prowadzimy, staramy się go zwalczać, pokazać, zwłaszcza młodym ludziom, że matematyka, fizyka czy chemia to przyszłość, a zawodowe podążanie ich ścieżką stanowi ogromną szansę na szybkie znalezienie bardzo dobrej pracy.
Pasją Aleksandry Słapik są podróże. Jak wyjaśnia, preferuje obozowy sposób zwiedzania, przedkładając wędrówki z plecakiem nad zorganizowane formy wypoczynku. Przepada ponadto za fotografią i rękodziełem oraz obserwuje niebo, co, jak zaznacza doktorantka, jest zajęciem amatorskim.