W 2008 roku w Biszkeku (w Kirgizji) zginął tragicznie wieloletni współpracownik „Gazety Uniwersyteckiej UŚ”

Maćko

Konkurs na najlepszy reportaż to forma uczczenia pamięci naszego Kolegi. Chcemy, by poznali Go inni, a szczególnie młodzi ludzie. Bo to właśnie takie osoby jak Maciek powodują, że życie jest ciekawe, wartościowe, bogatsze.

Maciek Chowaniok (1980 – 2008)
Maciek Chowaniok (1980 – 2008)

Każdy, kto znał Maćka, od razu powiedziałby, że przede wszystkim był pogodny i radosny. Tam gdzie się znalazł, zaraz robiło się wesoło. Ale był też niezwykle utalentowanym człowiekiem, przepełnionym wieloma pasjami. Żył w pędzie, zawsze miał w głowie jakieś projekty, pomysły, plany, ciągle brakowało mu czasu na ich realizację. Nikt z przyjaciół Maćka do końca nie był świadomy, w ile spraw był zaangażowany. Dopiero po Jego śmierci zaczęliśmy się dowiadywać o wielu z nich. Maciek po prostu był skromny, nie chwalił się swoimi osiągnięciami i sukcesami. Traktował je jak coś zupełnie normalnego, a przecież tak nie było, bo osiągnięcia Maćka wcale nie były przeciętne.

Maciek Chowaniok ukończył Międzywydziałowe Indywidualne Studia Humanistyczne Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach (program studiów filologii polskiej, socjologii, filozofii oraz rozszerzonej formuły studiów międzyuczelnianych – zajęcia m.in. na Uniwersytecie Warszawskim, Akademii Teatralnej w Warszawie, Akademii Muzycznej w Katowicach, Akademii Ekonomicznej w Katowicach – obecnie Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach). Następnie rozpoczął studia doktoranckie w zakresie literaturoznawstwa na Wydziale Filologicznym UŚ oraz naukę w Podyplomowym Kwalifikacyjnym Studium Nauczania Kultury Polskiej i Języka Polskiego jako Obcego przy Uniwersytecie Śląskim. W trakcie studiów prowadził działalność społeczną i naukową. Pracował w kołach naukowych: folkloroznawców i teorii literatury, w latach 2000–2004 był przewodniczącym Międzywydziałowego Stowarzyszenia Dziennikarzy „Mosty” oraz założycielem sekcji antropologicznej. Ponadto redagował serię zeszytów nauko wych „Mosty: antropologia-medioznawstwo”. Brał również udział w seminariach prestiżowej Akademii Artes Liberales.

Był jednym z najlepszych absolwentów Uniwersytetu Śląskiego. Za swoją pracę naukową otrzymał liczne nagrody i wyróżnienia, w tym: stypendium wojewódzkie dla studentów szczególnie uzdolnionych (2002, 2004), stypendium miejskie za pracę na rzecz monografii miasta- uzdrowiska Ustroń (2004), stypendium ministra edukacji narodowej i sportu (w latach: 2001–2002, 2002–2003, 2003– 2004, 2004–2005), DAAD (Deutscher Akademischer Austausch Dienst: Hochschulsommerkursstipendium) w 2002 roku (letni uniwersytet w Marburgu), letnie uniwersytety w Rydze (urbanistyka) i Wiedniu (język niemiecki) w 2004 roku, w Trewirze 2005 roku oraz stypendium Socrates-Erasmus, w ramach którego spędził letni semestr 2005 roku na Martin-Luther Universität w Halle oraz realizował program studiów niemieckich i polskich. Równolegle uczestniczył w seminariach naukowych w ramach programu „Stipendium für Gaststudierende” na Europejskim Uniwersytecie Viadrina we Frankfurcie nad Odrą. Ponadto brał udział w dwóch wyprawach naukowych do Azji: w 2000 roku do Mongolii i Chin (pod kierunkiem prof. Dionizjusza Czubali) i w 2003 roku do Wietnamu i Kambodży (pod kierunkiem dr. Adama Jelonka).

Wielką przygodą dla Maćka była również praca w Studenckim Zespole Pieśni i Tańca „Katowice” Uniwersytetu Śląskiego. Jednak swój kontakt z kulturą ludową rozpoczął już w szkole podstawowej, gdy w 1989 roku zaczął śpiewać w Estradzie Ludowej „Czantoria” w Ustroniu, z którego pochodził. Wielokrotnie wspominał o swoim przywiązaniu do rodzinnej ziemi, bardzo silnie utożsamiał się ze swoją małą ojczyzną.

Po ukończeniu studiów został współpracownikiem Szkoły Języka i Kultury Polskiej UŚ. Wyjechał do Kirgizji, gdzie był lektorem języka polskiego na Kirgiskim Uniwersytecie Narodowym. Prowadził tam również, jako assisting professor, kurs Mass Communication Theories na Wydziale Dziennikarstwa American University of Central Asia (AUCA).

Maciek był ciekawy świata, jego różnorodności, czasem sprzeczności. Nie godził się na zło, chciał zmieniać świat na lepsze. Z ciekawością dziecka przyglądał się dalekim, egzotycznym krajom i pisał relacje ze swoich wyjazdów oraz pracy lektora. Charakteryzowała go wielka aktywność w wielu dziedzinach. Był wolontariuszem na mistrzostwach świata w piłce nożnej w Niemczech w 2006 roku (w Berlinie), wraz z przyjaciółmi założył organizację pozarządową (Centrum Odpowiedzialności Społecznej) oraz odbył półroczny staż w Centre for Science and Environment w Bangalore (Indie).

Konkurs na najlepszy reportaż to forma uczczenia Jego pamięci. Chcemy, by poznali Go inni, a szczególnie młodzi ludzie. Bo to właśnie takie osoby jak Maciek powodują, że życie jest ciekawe, wartościowe, bogatsze.

Autorzy: Agnieszka Sikora
Fotografie: Agnieszka Sikora