Patrząc na historię i działalność Wydawnictwa Uniwersytetu Śląskiego z perspektywy 24 lat, jako osoba związana z nim już blisko ćwierć wieku, dostrzegam zmiany, które zaszły nie tylko w jego strukturze i organizacji, lecz także w metodach pracy wydawniczej i w nastawieniu do problemów wynikających z konkurencyjności rynku.

Mimo różnych zawirowań dziejowych Wydawnictwo przetrwało jako wspólne dobro Uczelni, świadczyło bowiem o rozwoju młodej kadry, mierzonym wzrastającą liczbą publikacji, dokumentowało wyniki badań teoretycznych i naukowo-technicznych, prezentowało najnowsze osiągnięcia nauczycieli akademickich, dostarczało niezbędnych pomocy dydaktycznych.

Zmieniając techniki wydawnicze, wzbogacając szatę graficzną swoich książek, doskonaląc warsztat pracy edytorskiej, uniwersytecka oficyna zyskiwała uznanie Autorów, a także odnosiła sukcesy poza murami Uczelni.

Nie brakowało Wydawnictwu również problemów, z którymi borykało się na co dzień. Do sprostania stale przybywającym obowiązkom i dodatkowym zadaniom pozostawała wciąż ta sama, nieliczna przecież, grupa pracowników. Nie szczędzono nam też słów krytyki, zawsze jednak wnikliwie je rozważaliśmy i korygowaliśmy pod ich wpływem swoje działania. Największą satysfakcję czerpiemy z przekonania, że setki książek, które przeszły przez nasze ręce w minionych latach, pozostaną w zbiorach i zapisach bibliotecznych jako ślad naszej pracy.

Pragnę serdecznie podziękować Władzom Uczelni za zachowanie statusu naszej oficyny jako Wydawnictwa Uniwersytetu Śląskiego. Przewodniczącym i Wiceprzewodnicżcym Rady Wydawniczej składam wyrazy podziękowania za przychylność i wsparcie, Redaktorom serii i Redaktorom naukowym za owocną współpracę. Wiernym zaś Wydawnictwu Autorom dziękuję za życzliwość i wyrozumiałość, a wszystkich Nauczycieli Akademickich zapraszam do współpracy.