Rektorzy polskich uczelni od wielu lat zwracają uwagę na zagrożenie płynące z niezwykle niskiego poziomu finansowania szkolnictwa wyższego.

W poczuciu odpowiedzialności za poziom wykształcenia społeczeństwa polskiego, mając zarazem świadomość ograniczonych możliwości finansowych państwa, uczelnie podjęły ogromny wysiłek zmierzający do zwiększenia liczby studentów. Dokonały one zarazem głębokiej restrukturyzacji. Z całą pewnością uczelnie wykorzystały wszelkie dostępne rezerwy w celu poprawy sytuacji szkolnictwa wyższego. Niestety, wieloletnie zaniedbania sprawiły, że szkolnictwo wyższe znalazło się w krytycznej sytuacji. Dotyczy to przede wszystkim infrastruktury uczelni, w tym głównie budynków dydaktycznych i laboratoriów. Żadna uczelnia nie jest w stanie pokryć takich inwestycji z własnych środków; tymczasem realne nakłady z budżetu państwa na inwestycje w szkolnictwie wyższym maleją. Następuje dekapitalizacja uczelni, co grozi obniżeniem poziomu jakości kształcenia i uniemożliwia przyjęcie przez nie zwiększonych zadań edukacyjnych.

W tych okolicznościach rektorzy akademickich szkół polskich apelują do Rządu Rzeczpospolitej o:

- przyrost nakładów na szkolnictwo wyższe, określony procentowym udziałem w produkcie Krajowym Brutto (PKB),

- istotne zwiększanie nakładów na inwestycje w szkolnictwie wyższym,

- ustanowienie mechanizmów systemowych sprzyjających zwiększaniu środków na finansowanie szkolnictwa wyższego spoza budżetu państwa,

- takie określanie zasad konstrukcji budżetu państwa, według których nakłady na państwowe szkolnictwo wyższe odpowiadałoby zadaniom przez państwo temu szkolnictwu stawianym.

Wszystkie te działania rządu RP pozwoliłyby na pokonanie materialnej bariery, przed którą stanęły polskie uczelnie.

Rektorzy ze swej strony deklarują dalsze zwiększanie efektywności gospodarowania środkami, dążenie do najwyższej jakości kształcenia w tworzeniu nowego modelu szkolnictwa wyższego, odpowiadającego wymogom nowego systemu ekonomicznego. Podkreślamy jednak z całą mocą, że bez aktywnej polityki edukacyjnej i wsparcia ze strony państwa powstanie takiego modelu nie jest możliwe.