Wydział Teologiczny Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, nazywany dalej Wydziałem Teologicznym działa na podstawie przepisów prawa państwowego i kościelnego na podstawie Porozumienia Rządu RP i Konferencji Episkopatu Polski podpisanego w wykonaniu art. 15 ust. 2 Konkordatu.

1. Wydział prowadzi działalność naukową i kształci studentów w sposób właściwy naukom teologicznym zgodnie z wymogami Konstytucji Apostolskiej "Sapientia Christiana" (art. 66-71) i Normami wykonawczymi do tej Konstytucji (art. 50).
2. Działalność Wydziału służy poznaniu i pogłębieniu doktryny katolickiej zaczerpniętej z Pisma Świętego i Tradycji, jak również kształtowaniu umiejętności przekazywania prawd wiary i rozwiązywania współczesnych problemów ludzkich w świetle Objawienia Bożego.
3. W szczególności do zadań Wydziału należy:
a) prowadzenie badań naukowych w zakresie dyscyplin filozoficzno-teologicznych;
b) kształcenie alumnów wyższych seminariów duchownych;
c) dokształcanie kapłanów po święceniach;
d) przygotowywanie osób świeckich i zakonnych do pracy w katechizacji szkolnej oraz w różnych sektorach działalności duszpasterskiej Kościoła;
e) rozwój kadr naukowych w zakresie dyscyplin uprawianych na Wydziale.
4. Wydział współpracuje z innymi wydziałami Uniwersytetu. Dialog interdyscyplinarny nauk ma ukazać ich całościowy sens, zwłaszcza w wymiarze antropologicznym (por. Fides et Ratio 81), wskazując tym samym na tożsamość uczelni jako Uniwersytetu. Dialog taki wzbogaca również refleksję teologiczną i przyczyni się do lepszego zrozumienia problemów współczesnego świata (por. Konst. Ap. "Ex Corde Ecclesiae"; art. 18-19).

Zakres prowadzonych na Wydziale badań naukowych i kształcenia studentów rozciąga się na nauki teologiczne, filozoficzne i humanistyczne, wymagane do pełnego studium teologii określone w "Normach Wyk. Konst. Ap. "Sapienta Christiana", art. 51).

Program studiów, oraz odstępstwa od obowiązującego w Uniwersytecie regulaminu studiów i egzaminów określa rada wydziału zgodnie z poszanowaniem przepisów kościelnych i państwowych. Nad ich zgodnością z przepisami kościelnymi czuwa Wielki Kanclerz, a z przepisami państwowymi Rektor Uniwersytetu.

1. Wielkim Kanclerzem Wydziału Teologicznego jest Arcybiskup Katowicki.
2. Wielki Kanclerz jest najwyższym autorytetem Kościoła Lokalnego wobec Wydziału oraz reprezentuje Wydział wobec Stolicy Apostolskiej, a w sprawach szczególnych także wobec władz państwowych.
3. Do obowiązków Wielkiego Kanclerza w szczególności należy:
a) troska o istnienie i rozwój Wydziału,
b) czuwanie, aby była wykładana nauka katolicka z zachowaniem należnej wolności w działalności naukowo- dydaktycznej,
c) zatwierdzanie zmian w regulaminie (statucie) Wydziału,
d) czuwanie nad przestrzeganiem regulaminu (statutu) oraz odnośnych ustanowionych przez Stolicę Apostolską,
e) udzielanie na wniosek rady wydziału - misji kanonicznej nauczycielom prowadzącym zajęcia w zakresie dyscyplin odnoszących się do wiary i obyczajów, a w razie konieczności pozbawia ich misji,
f) przedkładanie Kongregacji Wychowania Katolickiego wniosków o wymagane dla nauczycieli akademickich "Nihil obstat",
g) popieranie współpracy Wydziału z Kościółem lokalnym i powszechnym,
h) informowanie Kongregacji Wychowania Katolickiego o ważniejszych sprawach Wydziału i przesyłanie jej co trzy lata sprawozdania o stanie naukowym, moralnym i ekonomicznym Wydziału,
i) występowanie do Stolicy Apostolskiej o "Nihil obstat" dla nadania tytułu doktora honoris causa na wniosek Wydziału.

1. Pracownikami Wydziału Teologicznego mogą być osoby posiadające odpowiednie kwalifikacje, należące do Ko- ścioła katolickiego i zachowujące jego naukę oraz kierujące się w życiu zasadami moralności chrześcijańskiej, a ponadto spełniające warunki określone w państwowej ustawie o szkolnictwie wyższym (art. 79-80).
2. Ze względów ekumenicznych, mogą być zatrudnione osoby, które należą do innego Kościoła lub Religii albo nie wyznają żadnej wiary religijnej, o ile respektują katolicki charakter dyscyplin teologicznych Wydziału.

1. Sposób zatrudnienia pracowników Wydziału i ich awanse naukowe określają przepisy państwowe, statut Uniwersytetu oraz przepisy kościelne (por. art. 5, pkt. 3, ust. 5 regulaminu).
2. Nauczyciele akademiccy, którzy zajmują się dyscyplinami odnoszącymi się do wiary katolickiej i obyczajów, przed objęciem stanowiska muszą uzyskać misję kanoniczną od Wielkiego Kanclerza i złożyć wyznanie wiary.
3. Po misję kanoniczną lub pozwolenie na nauczanie na Wydziale do Wielkiego Kanclerza zwraca się dziekan na wniosek rady wydziału.
4. Na stanowiskach profesora zwyczajnego i nadzwyczajnego w zakresie nauczania teologii katolickiej mogą być zatrudnione osoby, które za pośrednictwem Wielkiego Kanclerza uprzednio uzyskały "Nihil obstat" Stolicy Apostolskiej (por. Konst. Ap. "Sapienta Christiana" art. 27 par. 2).

1. Nauczyciel akademicki Wydziału podlega szczególnej odpowiedzialności dyscyplinarnej w sprawach wiary i obyczajów.
2. W razie zarzutu w zakresie, o którym mowa w ust. l, dziekan najpierw przeprowadza z nauczycielem akademickim stosowna rozmowę. Jeżeli rozmowa ta okaże się bezowocna, sprawę zleca powołanej do tego przez radę wydziału komisji, złożonej przynajmniej z trzech nauczycieli akademickich Wydziału.
3. Gdyby środki wymienione w ust. 2 okazały się niewystarczające, sprawę dziekan przekazuje Wielkiemu Kanclerzowi Wydziału, który rozpatrzy ją wspólnie z ekspertami. Wśród ekspertów powinien znaleźć się jeden przedstawiciel Wydziału.
4. W przypadkach poważniejszych i nie cierpiących zwłoki, jeżeli tego domaga się dobro duchowe studentów, bądź wiernych, Wielki Kanclerz może zawiesić misję kanoniczną lub pozwolenie na nauczanie na Wydziale i zwrócić się do rektora o czasowe urlopowanie nauczyciela akademickiego, dopóki nie skończy się normalne postępowanie wyjaśniające.
5. Jeżeli zarzut wobec nauczyciela akademickiego okaże się prawdziwy, Wielki Kanclerz może mu cofnąć misję kanoniczną lub pozwolenie na nauczanie na Wydziale. Przed podjęciem takiej decyzji winien wpierw wysłuchać opinii obwinionego i komisji rady wydziałowej.
6. Decyzję cofnięcia nauczycielowi akademickiemu misji kanonicznej Wielki Kanclerz przekazuje Dziekanowi Wydział i Rektorowi Uniwersytetu.
7. Nauczyciel, któremu cofnięto misję kanoniczną, może odwołać się do Stolicy Apostolskiej.

Duchowni diecezjalni i osoby zakonne mogą podjąć prace na Wydziale Teologicznym jedynie za zgodą biskupa lub wyższego przełożonego zakonnego.

1. Studentami Wydziału Teologii mogą być osoby, które uzyskały świadectwo dojrzałości, akceptują katolicki charakter studiów oraz kierują się zasadami moralności chrześcijańskiej
2. Studentami Wydziału mogą być zarówno duchowni jak świeccy, a także alumni Wyższych Seminariów Duchownych.
3. Duchowni diecezjalni i osoby zakonne mogą podjąć studia na Wydziale za pozwoleniem biskupa lub wyższego przełożonego zakonnego.

W badaniach i nauczaniu wydział kieruje się zasadą wolności nauki, która służy poznaniu prawdy i rozwojowi dyscyplin naukowych. W zakresie dyscyplin odnoszących się do wiary i obyczajów, zasada wolności nauki powinna pozostać w zgodzie z Objawieniem i nauczaniem Kościoła

1. Studia i egzaminy odbywają się zgodnie z obowiązującym na Wydziale regulaminem studiów. Czas trwania poszczególnych semestrów i terminy sesji egzaminacyjnych, z poszanowaniem praktyki stosowanej na Uniwersytecie, ustala dziekan Wydziału.
2. Na uzasadnioną prośbę Rektora Wyższego Seminarium Duchownego Dziekan może zawiesić zajęcia na Wydziale Teologii.

Dziekan składa radzie wydziału, senatowi, Wielkiemu Kanclerzowi oraz Kongregacji ds. Wychowania Katolickiego roczne sprawozdanie z działalności Wydziału (por. Ordinationes ad Const. Ap. "Sapientia Christiana" rite exsequendam, art. 14, nr 5-6)

Katowice, dnia 27 marca 1999 r.