Przemysław Ziemski oraz dr Andrzej Woźnica pobierają próby wody i osadów do dalszych badań

ZiZOZap jest projektem interdyscyplinarnym, w którym bierze udział już ponad stu naukowców reprezentujących Uniwersytet Śląski, Politechnikę Krakowską, Instytut Ekologii Terenów Uprzemysłowionych w Katowicach (IETU) oraz Instytut Podstaw Inżynierii Środowiska PAN w Zabrzu. Specjalistycznymi zespołami badawczymi, pracującymi w ramach projektu, kieruje prof. zw. dr hab. Paweł Migula z Wydziału Biologii i Ochrony Środowiska UŚ. W centrum zainteresowania naukowców znajduje się zbiornik w Goczałkowicach – jeden z największych w Polsce. Każdy wielofunkcyjny obiekt tego typu leży w kręgu zainteresowań przedstawicieli różnych dziedzin nauki, dlatego pomysłodawcy projektu od początku dążyli do nawiązania współpracy z badaczami reprezentującymi wiele dyscyplin.

Naukowcy wspólnie przygotowują sposób zintegrowanego zarządzania obiektem, uwzględniając wszystkie aspekty funkcjonowania akwenu, tak aby potem można było otrzymane rozwiązania przenieść na inne, podobne zbiorniki zaporowe. Uczestnicy projektu opracowują sposób gromadzenia i wizualizacji danych, umożliwiających modelowanie procesów zachodzących w zbiorniku i jego otoczeniu. Ważna jest również jego ochrona, rozwiązywanie problemów związanych z obniżaniem się potencjału ekologicznego i funkcjonalnego zbiornika w wyniku jego starzenia oraz przestrzennego zagospodarowywania zlewni. Zbiornik zaporowy badany jest, począwszy od wód podziemnych, przez właściwości fizykochemiczne wody i klimat, aż po faunę i florę.

Naukowcom w prowadzeniu badań od samego początku towarzyszy UŚka, łódź badawcza Uniwersytetu Śląskiego. Ułatwia ona pobieranie prób do badań, liczenie ptaków i ryb, obserwowanie ruchów wody, piętrzenia, badanie roślinności.