Organizatorami drugiej edycji Międzynarodowej Konferencji Logopedycznej byli: Instytut Języka Polskiego im. Ireny Bajerowej Uniwersytetu Śląskiego, Fundacja Wiedzy i Dialogu Społecznego „Agere Aude” oraz Wydział Teologiczny Uniwersytetu Śląskiego. Tegoroczna konferencja była poświęcona problematyce zaburzeń płynności mowy związanych z jąkaniem, a także giełkotem. Kręgi tematyczne konferencji obejmowały zagadnienia niezwykle aktualne, bo związane z wdrażaniem skutecznych strategii profilaktyczno- diagnostyczno-terapeutycznych.

Rozpoczęcie konferencji. Od lewej: dr hab. prof. UŚ Iwona Loewe, dr hab. prof. UŚ Magdalena Pastuchowa, dr Marek Wójtowicz, prof. Florence L. Myers i ks. prałat Władysław Basista

Podczas tego wydarzenia naukowego wystąpili specjaliści w dziedzinie logopedii reprezentujący krajowe oraz zagraniczne ośrodki naukowo-badawcze, a także przedstawiciele środowisk skupiających osoby zmagające się z zaburzeniami płynności mowy. Uczestnicy mieli okazję wysłuchać dziesięciu wykładów mistrzowskich, a także udać się na wybrane sesje panelowe oraz sesje posterowe. Wydarzeniu przyświecało hasło Paula Watzlawicka: Nie można się nie komunikować.

Konferencję otworzyła dr hab. prof. UŚ Iwona Loewe, która przywitała przybyłych uczestników. Następnie głos zabrali: prodziekan Wydziału Filologicznego ds. promocji i współpracy z otoczeniem dr hab. prof. UŚ Magdalena Pastuchowa oraz prodziekan Wydziału Teologicznego ds. studentów dr Marek Wójtowicz. Jako pierwszy wykład mistrzowski wygłosił ks. prałat Władysław Basista, który poruszył temat estetyki i płynności mowy jako przedmiotu badań naukowych i praktycznych doświadczeń. Jako druga wystąpiła prof. Florence L. Myers z Adelphi University w USA, która podsumowała swoje badania nad giełkotem prowadzone na przestrzeni ostatnich trzydziestu lat. Po dyskusji uczestnicy konferencji mieli okazję wysłuchać kolejnych trzech wykładów mistrzowskich. Prof. Martine Vanryckeghem wygłosiła wykład pt. „Wielowymiarowa, oparta na dowodach diagnoza prowadząca do wielopłaszczyznowej terapii”. Kolejnym występującym był honorowy przewodniczący Izraelskiego Stowarzyszenia Osób Jąkających Się Benny Ravid, który wygłosił mowę „Jąkanie to także możliwości”. Ostatni wykład mistrzowski pt. „Czy można zaufać takiej mowie?” zaprezentował Zdzisław Gładosz z Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Osób Jąkających Się „Ostoja”.

Podczas sesji posterowej uczestnicy mieli możliwość porozmawiania z twórcami plakatów na temat kwestii logopedycznych, które dotyczyły m.in. treningu uważności, wyników przeprowadzonych badań skuteczności terapii z wykorzystaniem dodatkowych elementów, stanu logopedii w różnych krajach czy wyników badań związanych z wiedzą rodziców o postępowaniu z jąkającym się dzieckiem. Następnie odbyły się cztery sesje panelowe, w których skład wchodziły miniseminaria, referaty oraz warsztaty poświęcone m.in. metodom w terapii jąkania, balbutologopedii, programowi kształcenia z zakresu giełkotu, badań postaw związanych z mówieniem.

25 sierpnia wręczono Certyfikaty im. prof. G.J. Bruttena dwóm polskim badaczkom: Aleksandrze Jastrzębowskiej i Jadwidze Tuchowskiej. Certyfikaty wręczyła fundatorka grantu prof. Martine Vanryckeghem. Odbyło się również wręczenie Nagrody im. Księdza Stanisława Wilczewskiego. Laureatem nagrody został dr Mieczysław Chęciek, a jej wręczenia dokonali ks. prałat Władysław Basista, prezes Fundacji Wiedzy i Dialogu Społecznego „Agere Aude” dr Katarzyna Sujkowska-Sobisz oraz ks. dr Roman Buchta z Wydziału Teologicznego UŚ.

Drugi dzień konferencji rozpoczął się wykładem mistrzowskim Jane Harley. Prelegentka w swoim wystąpieniu położyła nacisk na znaczenie uwagi w procesie terapeutycznym jąkania. Z kolei podczas wykładu dr Hany Lacikovej obecni mogli posłuchać o podejściach wobec wczesnej interwencji u jąkających się dzieci. Jako trzecia wystąpiła dr Isabella K. Reichel, przewodnicząca Komitetu Krajowych Przedstawicieli w Międzynarodowym Stowarzyszeniu Giełkotu, która omówiła temat udzielania wsparcia jąkającym się dzieciom w wieku szkolnym. Prof. Karel Neubauer z Wydziału Edukacji i Logopedii Uniwersytetu Hradec Kralove w Czechach zaprezentował referat zatytułowany „Program Nie bój się pauzy – podejście kognitywno-behawioralne oraz aspekt samokontroli wypowiedzi u dorosłych osób jąkających się”. Jako ostatni wystąpił dr Krzysztof Szamburski (Uniwersytet Warszawski), przedstawiając autorską metodę opartą na wystukiwaniu sylab wspomagającą uzyskiwanie płynności mówienia. W drugiej części spotkania uczestnicy ponownie mogli spotkać się z twórcami plakatów oraz uczestniczyć w sesji panelowej. Na miniseminariach oraz w referatach poruszono m.in. tematy dotyczące autoterapii dla osób jąkających się, studium przypadku osoby trójjęzycznej jąkającej się, grup samopomocowych dla osób jąkających się, wykorzystania technik emisyjno- dykcyjnych w terapii jąkania. Uczestnicy sesji panelowej mogli wziąć również udział w warsztatach, które dotyczyły diagnozy i terapii giełkotu.