W każdym z nas kryje się dziecko, zwące się popędem twórczym i pragnące dla siebie jako zabawki, ale także jako przedmiotu serio, nie w mikroskali perfekcyjnie odtworzonego okręciku, lecz łupiny orzecha z ptasim piórkiem jako żaglowym masztem i z kamyczkiem jako kapitanem w środku. Ono chce współbawić się w akcie tworzenia, ale chce także współtworzyć, nie zaś tylko występować w roli zadziwionego widza. Gdyż to właśnie "dziecko w człowieku" jest twórcą nieśmiertelnym...