Profesor Jerzy Warczewski ukończył w 1961 r. studia z fizyki na Uniwersytecie Jagiellońskim. Pierwsze 17 lat, do habilitacji włącznie, pracował na Wydziale Fizyki AGH w Krakowie. Od 1 października 1978 r., czyli ponad 30 lat, jest kierownikiem Zakładu Fizyki Kryształów (dawniej: Magnetyków) w Instytucie Fizyki UŚ. Tytuł naukowy profesora nauk fizycznych otrzymał w 1992 roku. Jego dorobek to: trzy monograficzne opracowania książkowe, w tym monografia pt. "Krystaliczne struktury modulowane" wydana przez Wydawnictwo Naukowe PWN (1993), 129 artykułów naukowych, 181 referatów, również invited, na międzynarodowych konferencjach naukowych oraz 86 artykułów popularno-naukowych. Wypromował dziewięciu doktorów nauk fizycznych, z których pięciu już się habilitowało, wśród nich jeden jest profesorem tytularnym i zorganizował swoją placówkę naukową, trzej są prof. UŚ, dla jednego z nich postępowanie o tytuł jest już na etapie recenzji.

Profesor Warczewski jest uznanym specjalistą w dziedzinie fizyki kryształów. Recenzował prace doktorskie, habilitacyjne oraz wnioski o tytuł profesora, a także wnioski o stanowisko profesora uczelnianego. Recenzuje artykuły w licznych czasopismach. Od roku 2003 jest redaktorem czasopisma Central European Journal of Physics. Odbył trzy długotrwałe staże naukowe za granicą: Armenia (1962, Stacja Wysokogórska Kosmiczna Aragac: 6 miesięcy), Holandia (1971-1974, Uniwersytet w Delft: Postdoctoral Research Fellowship przedłużany, razem 3,5 roku), Niemcy (1981-1983, Uniwersytet w Kassel: Profesor mianowany przez Ministra Kultury Landu Hessen: 1,5 roku).

Zainspirował wielkiego kompozytora Wojciecha Kilara do napisania z okazji Światowego Roku Fizyki 2005 monumentalnego dzieła - Symfonii o Ruchu (Sinfonia de Motu) poprzez podanie mu tematu muzycznego opartego na nutach, których symbole literowe są identyczne z symbolami literowymi pewnych fundamentalnych stałych i pojęć fizycznych oraz poprzez wyjaśnienie mu, że nieustanny ruch cząstek Mikroświata jest jedną z najbardziej fundamentalnych i powszechnych własności Wszechświata. Przekonał Centralną Komisję do Spraw Tytułu Naukowego i Stopni Naukowych, że obszar dydaktyki fizyki stanowi dziedzinę naukową, w ramach której można robić doktoraty, habilitacje i formułować wnioski o tytuł naukowy profesora. Jest głównym pomysłodawcą corocznej konferencji zwanej "Oblicza fizyki - między fascynacją a niepokojem. Rola fizyki w rozwoju naszej cywilizacji i kultury" - Dyskusja Panelowa. Jest autorem tez do tych Dyskusji oraz tradycyjnie już przewodniczącym Komitetu Organizacyjnego. Odbyły się już cztery takie Dyskusje: w latach 2005, 2006, 2007 i 2008. Gromadzą one nie tylko fizyków, lecz także przedstawicieli innych nauk przyrodniczych, nauk humanistycznych i artystów.

Jest członkiem Polskiego Towarzystwa Fizycznego od 1967 roku: trzy kadencje był prezesem Oddziału Katowickiego, dwie członkiem Zarządu Głównego PTF, a obecnie jest członkiem Prezydium tego Zarządu. Był przewodniczącym Komitetu Organizacyjnego XXXIV Zjazdu Fizyków Polskich oraz siedmiokrotnie, tj. dla siedmiu kolejnych Zjazdów, członkiem Naukowego Komitetu Doradczego, w tym raz jego przewodniczącym. Jest członkiem zagranicznym Rosyjskiej Akademii Nauk Przyrodniczych, członkiem rzeczywistym Brytyjskiego Towarzystwa Fizycznego (Fellow of the Institute of Physics - Chartered Physicist), członkiem rzeczywistym Europejskiego Towarzystwa Fizycznego, członkiem Sekcji Filozofii Przyrody i Nauk Przyrodniczych Polskiego Towarzystwa Filozoficznego, członkiem Polskiego i Europejskiego Towarzystwa Krystalograficznego. Zna języki obce: rosyjski, angielski, niemiecki, francuski, holenderski, włoski i bułgarski. Posiada: Złoty Krzyż Zasługi (1983), Medal Komisji Edukacji Narodowej (2005), Złotą Odznakę ZNP (2005), Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2008).