Filia w Cieszynie wraz z Zarządem Głównym Towarzystwa im. Marii Konopnickiej w Warszawie oraz Szkołą Podstawową nr 2 im. Marii Konopnickiej w Wadowicach była współorganizatorem sesji naukowej nt. "Percepcja utworów Marii Konopnickiej w szkole podstawowej oraz działalność szkolnych Towarzystw im. Marii Konopnickiej".

25 stycznia do Wadowic zjechali członkowie rodziny konopnicjańskiej z Cieszyna, Sosnowca, Andrychowa, Zebrzydowic - nauczyciele i dyrektorzy szkół podstawowych noszących imię autorki "Roty".

Wysłuchali oni czterech referatów przygotowanych przez pracowników naukowych Filii UŚ. O związkach Marii Konopnickiej z Beskidami i Śląskiem mówił mgr Marian Żyromski (zrelacjonował badania prof. Edmunda Rosnera). Nowatorskie propozycje pracy z utworami Konopnickiej (w zakresie szkoły podstawowej) przedstawił dr Marian Gancarczyk. Zainteresowania czytelnicze dzieci w szkole podstawowej zaprezentowała dr Ewa Fonfara, opatrując wyniki badań bogatym komentarzem metodycznym. "Patrzmy na Konopnicką inaczej" - postulował w swym wystąpieniu dr Tadeusz Kania, przewodniczący Koła Cieszyńskiego i zarazem wiceprzewodniczący Zarządu Głównego.

Sesja naukowa, w swej końcowej fazie, przerodziła się w naradę organizacyjno-metodyczną (niektóre referaty wzbogacone zostały już o cenne uwagi metodyczne).

Wśród tzw. imprez towarzyszących obradom znalazła się wystawa prac magisterskich, poświęconych Konopnickiej a powstałych w murach cieszyńskiej uczelni, wystawa i sprzedaż książek metodycznych, pozycji z zakresu literatury dla dzieci i młodzieży (w tym oczywiście utworów Marii Konopnickiej). Uczestnicy sesji zwiedzili także szkołę (najstarszą w Wadowicach) i Dom Jana Pawła II.

Wadowickie spotkanie było jedną z licznych imprez wyjazdowych współorganizowanych przez Koło Cieszyńskie. Godnym odnotowania jest fakt, iż "Podbeskidzkie Koło Towarzystwa im. Marii Konopnikciej przy Filii Uniwersytetu Śląskiego" (tak brzmi od 1991 roku jego pełna nazwa) jest jedynym, obok Koła Krakowskiego istniejącego przy WSP, działającym w ramach struktury uniwersyteckiej. Powstałe jesienią 1986 roku, stanowi jedno z najprężniejszych ogniw konopnicjańskich. Środowisko, w jakim Koło się zrodziło, predysponuje je do prowadzenia działalności popularno-naukowej. Stąd wśród dominujących form działania znalazły się sesje naukowe (najważniejsza z nich to konferencja naukowo-metodyczna "Niepodległość a twórczość Marii Konopnickiej"), odczyty popularyzujące znajomość twórczości pisarki, wystawy, współpraca ze szkołami podstawowymi w zakresie poradnictwa metodycznego. Koło Cieszyńskie aktywnie uczesniczy również we wszelkich przedsięwzięciach organizowanych przez Zarząd Główny np. w odbywającym się co roku w Przedborzu ogólnopolskim spotkaniu z poezją Marii Konopnickiej. Koło współpracuje także z cieszyńskimi klubami literackimi, promuje kobiety piszące, wywodzące się z regionu cieszyńskiego. Współpracuje z Zaolziem (zaopatruje przede wszystkim polskie szkoły w książki, nie tylko autorstwa Konopnickiej).

Od 1992 roku (roku jubileuszowego - stupięćdziesięciolecia urodzin Patronki) uruchomiono w Filii seminaria magisterskie tematycznie związane z twórczością Konopnickiej. Do tej pory powstało ponad 30 prac, większość na kierunku edukacja wczesnoszkolna, choć sporadycznie prace powstają także i na innych specjalizacjach, np. w Instytucie Kształcenia Plastycznego.

Placówka cieszyńska dysponuje także bogatymi zbiorami konopnicjańskimi - książki, monety, medale, fotografie, unikatowe artykuły prasowe (także te ukazujące się w prasie zagranicznej, a dotyczące autorki "Pana Balcera"... ). W zbiorach Koła znajdują się unikatowe wydania książek Marii Konopnickiej sprzed I wojny światowej, a nawet pozycje w języku esperanto. W bibliotece konopnicjańskiej sporo także publikacji metodycznych, literaturoznawczych, książek dla dzieci i młodzieży.
Wyprzedaż, nagromadzonych w wyniku wielkich akcji zbiorczych, tudzież nabytych w księgarniach całego kraju książek (przoduje tutaj Dom Książek w Żorach), odbywa się podczas kiermaszów towarzyszących sesjom, wystawom, konkursom.
Cieszyńskie Koło terenowe, działające przy Filii UŚ, czyni zatem wiele abyśmy polubili Konopnicką, stara się uczynić jej wizerunek "jednowymiarowy, celowo zinfantylizowany i tendencyjnie zideologizowany w latach pięćdziesiątych" (jak pisze Barbara Bobrowska), pełnym i prawdziwym. Przybliża Konopnicką braci studecnkiej. A że czyni to ze skutkiem świadczy ilość i jakość prac magisterskich powstających w uczelni nad Olzą, w mieście, w którym Konopnicka bywała.