Inicjatorką i organizatorką seminarium była dr Katarzyna Węsierska, która z dumą słuchała wystąpień swoich studentów
Studenci filologii polskiej przedstawiają przypadki osób z zaburzeniami mowy

Poloniści w świecie logopedii

To oczywiste, że filologowie mają świadomość znaczenia języka w procesie komunikacji międzyludzkiej. Jednak nie tylko oni dostrzegają, jak cennym darem jest możliwość porozumiewania się z innymi ludźmi za pomocą mowy. Wiedzą o tym szczególnie osoby, które doświadczają różnorodnych trudności w tym obszarze i są zmuszone do pokonywania wielu przeszkód, aby móc komunikować się z otoczeniem.

Michałek, u którego choroba uszu przyczyniła się do opóźnienia rozwoju mowy; pochodząca z rodziny dysfunkcyjnej nastolatka, która w szkole wstydzi się wyrażać swoje zdanie z powodu zaniedbania terapii zaburzeń wymowy; Jaś – przedszkolak, któremu wada wymowy utrudnia porozumiewanie się z rówieśnikami; siedemnastoletnia dziewczyna, która utraciła zdolność mowy po operacji hipokampa; pan Jan, który zmaga się ze skutkami udaru mózgu, ucząc się na nowo własnego języka – historie ludzi napotykających codziennie na spore trudności w komunikacji, nietypowe przypadki konkretnych osób stały się tematem, drugiego już, studenckiego seminarium naukowego: „W świecie logopedii – studia przypadków”. 11 stycznia wydarzenie to kolejny raz zgromadziło logopedów, wykładowców i studentów w sali Rady Wydziału Filologicznego UŚ.

Podczas konferencji, zorganizowanej pod patronatem Instytutu Języka Polskiego UŚ, studenci drugiego roku filologii polskiej, studiów magisterskich uzupełniających, przedstawiali, przygotowane z pomocą wykwalifikowanych logopedów, przypadki – opisy diagnoz i terapii logopedycznych osób w różnym wieku: dzieci, młodzieży i dorosłych, borykających się z rozmaitymi zaburzeniami osłabiającymi ich zdolności komunikacyjne. Prelegenci z niezwykłą empatią prezentowali poruszające, często dramatyczne historie. Niewątpliwie było to znakiem ich zaangażowania w prace badawcze oraz wskazywało na chęć pomocy ludziom dotkniętym omawianymi problemami. Zarówno obszerna tematyka – poruszane były bowiem zagadnienia związane z terapią osób, u których zaburzenia komunikacji spowodowane są wadami genetycznymi lub uszkodzeniami mechanicznymi, np. dzieci z zespołem Downa, autyzmem, opóźnionym rozwojem mowy, pacjentów z rozszczepem podniebienia czy niedosłuchem – jak i emocje towarzyszące wypowiedziom seminarzystów, czyniły tegoroczne spotkanie tak ciekawym. Słuchaczom przybliżone zostały także rozmaite metody terapii logopedycznej. Elementami ożywiającymi wystąpienia były fragmenty filmów, zdjęcia, prezentacje prac podopiecznych oraz praktyczne przykłady ćwiczeń wykonywanych przez pacjentów. Integralnym elementem seminarium była, odbywająca się w przerwach, sesja plakatowa, podczas której uczestnicy mogli obejrzeć przygotowane przez studentów postery, zawierające opisy innych jeszcze przypadków.

Podczas konferencji bardzo ważna i motywująca dla przyszłych nauczycieli-polonistów okazała się obecność ich mentorów – logopedów, którzy zechcieli poświęcić swój cenny czas, aby podzielić się specjalistyczną wiedzą i doświadczeniem w pracy z osobami mającymi trudności komunikacyjne. To dzięki logopedom studenci specjalności nauczycielskiej mogli zapoznać się z realiami tej profesji, a nawet sami – pod okiem fachowca – podjąć próbę przeprowadzenia ćwiczeń z pacjentem. Te przeżycia z całą pewnością wzbogaciły zasób studenckich doświadczeń i uwrażliwiły młodych polonistów na problemy, z jakimi mogą spotkać się w przyszłości na swojej drodze zawodowej. Dodatkowym wyróżnieniem dla prelegentów była obecność ich wykładowców. Oprócz licznie przybyłych logopedów, pojawili się także pracownicy naukowi Uniwersytetu Śląskiego.

Studenckie seminarium jest odpowiedzią na coraz bardziej widoczną w naszym społeczeństwie potrzebę poszerzania wiedzy logopedycznej oraz nabywania praktycznych umiejętności radzenia sobie z problemami, jakie napotykają dzieci, rodzice, studenci, nauczyciele i wszyscy użytkownicy języka polskiego na trudnej drodze komunikacji międzyludzkiej. Jako wniosek wypływający z analizy przedstawionych przypadków, nasuwa się, podyktowana życiem, konieczność upowszechniania wiedzy logopedycznej w celu budowania świadomości społecznej w tym zakresie. Okazją do zdobycia nowych wiadomości będzie kolejna konferencja, organizowana przez Instytut Języka Polskiego i Wydział Teologiczny Uniwersytetu Śląskiego 18 kwietnia 2012 roku. Celem drugiej edycji konferencji pt. „Profilaktyka logopedyczna w praktyce edukacyjnej”, adresowanej do nauczycieli, logopedów, pedagogów, psychologów i studentów, będzie wymiana doświadczeń nabytych w ciągu lat pracy z dziećmi i młodzieżą. Dwie części – wykładowa i warsztatowa, zapewnią uczestnikom możliwość głębszego zapoznania się z tajnikami logopedii praktycznej. Będzie to także okazja do zapoznania się z wartościowymi publikacjami o tematyce logopedycznej.

Autorzy: Natalia Moćko, Justyna Pietnoczka
Fotografie: Anna Zając