Znam ten budynek doskonale, kończyłem w nim jako dziecko szkołę ćwiczeń, a w tym pokoju ojciec miał gabinet - opowiadał podczas uroczystości poświęcenia tablicy pamiątkowej ku czci Profesora Józefa Pietera jego syn Jacek. Ojciec nie był partyjny - podkreślała córka Profesora: dr Ewa Pieter-Kania

Aby uczcić rocznicę 35-lecia Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach Senat Uczelni zdecydował, że uhonorowany zostanie jeden z pierwszych orędowników uniwersytetu w Katowicach, wybitny psycholog, pedagog i filozof - Profesor Józef Pieter. Ku czci Profesora w budynku Instytutu Chemii, dawnej siedziby Wyższej Szkoły Pedagogicznej, której Józef Pieter był wieloletnim rektorem, i na bazie której powołany został Uniwersytet Śląski, wmurowana została tablica pamiątkowa. Pomysłodawcą oraz fundatorem tablicy był Jacek Pieter, pragnący uczcić pamięć ojca. Dla Uczelni, która z szacunkiem traktuje swoją historię oraz swoich założycieli, właśnie jubileusz 35 lat istnienia stał się okazją do godnego upamiętnienia jednego z nich.

Popiersie Profesora Józefa Pietera

O budowaniu instytucji

Na uroczystość przybyli członkowie rodziny Profesora: Jacek Pieter z córką Elizą oraz dr Ewa Pieter-Kania z synem, a także liczni przyjaciele i wychowankowie Profesora. Prof. dr hab. Zofia Ratajczak z Wydziału Pedagogiki i Psychologii UŚ opowiadała o swoich doświadczeniach, związanych z pierwszymi krokami, jakie stawiała na Wydziale jako pracownik naukowy - właśnie pod opiekuńczym okiem Profesora. Wzruszenia nie kryli zaproszeni współpracownicy oraz wychowankowie, wspominający jego osiągnięcia naukowe i dydaktyczne, a także proste gesty, dzięki którym postać Profesora stała się rozpoznawalna i na trwałe wpisała się w pojedyncze ludzkie historie, a zarazem w historię Uniwersytetu.

Dr Ewa Pieter-Kania oraz Jacek Pieter odsłaniający tablicę pamiątkową

O niezależności charakteru

Z szacunkiem mówiono o wielkiej niezależności umysłu i charakteru, która nie poddawała się poważnym politycznym zagrożeniom. Wspominano oryginalność i twórczą myśl człowieka, będącego wybitnym naukowcem, a zarazem wielkim praktykiem, wykazującym niecodzienne zdolności przenoszenia wiedzy teoretycznej i organizacyjnej w konkretne organizmy instytucyjne, jakimi były Wyższa Szkoła Pedagogiczna, a następnie Uniwersytet. Niekwestionowaną, jak wspominała prof. Ratajczak, zasługą Profesora było wielkie oddanie uczelni, pozwalające przenosić na jej grunt odkryte - między innymi podczas penetrowania europejskich i amerykańskich bibliotek - rozwiązania. Wiedza zastosowana w życiu okazała się ważną rolą uczonego.

Uroczystego poświęcenia tablicy dokonał ks. prałat Stanisław Puchała

O domu

Miejscem jednak nie mniej ważnym, o ile nie najważniejszym, dla Profesora Pietera był dom - wspominał syn. Dom stanowił dla niego miejsce pisania, tworzenia oraz życia rodzinnego. Wspomnienia te zobowiązują członków rodziny do podjęcia się opublikowania nie wydanych dotąd dzieł Profesora i pamiętników oraz wznowienia wydania dzieł znanych, przede wszystkim Słownika psychologicznego.

Wydarzenie ważne

Ceremonii poświęcenia tablicy w obecności JM Rektora Uniwersytetu i Prorektorów oraz członków rodziny, przedstawicieli społeczności uczelni i przyjaciół, dokonał ksiądz prałat Stanisław Puchała - proboszcz Katedry Chrystusa Króla w Katowicach, który znał Profesora osobiście i wspomniał ostatnie spotkanie. Obecny był również znany rzeźbiarz Zygmunt Brachmański, autor tablicy oraz wykonanego z brązu popiersia Profesora. To bardzo ważne wydarzenie dla Uniwersytetu - mówił prof. dr hab. Janusz Janeczek. W ten sposób uczelnia buduje swoją tradycję.

Jacek Pieter w towarzystwie prof. dr. hab. Janusza Janeczka, prof. dr. hab. Wiesława Banysia oraz prof. dr. hab. Stanisława Kucharskiego

Eliza Pieter - Wnuczka Józefa Pietera, na uroczystość przybyła z ojcem. Ma dwie siostry: Danutę i Krystynę. Mieszka w Paryżu, studiuje w Londynie. Absolwentka translatoryki w Brukseli, aktualnie przygotowuje pracę magisterską z zakresu polityki kulturalnej Polski w kontekście kulturalnej polityki europejskiej. Żywo zainteresowana językiem i kulturą polską. By poznać je lepiej bierze udział w letnich szkołach języka polskiego. Cieszy się z rozszerzenia Unii Europejskiej i marzy o pracy w Warszawie.